Ons taal
Kripkniel
Ons steek die eerste Adventkerse aan. Tyd word afgetel. Maar intussen jaag die dae ons ongenadiglik aan Kersfees toe.
Kerstyd het ons ons skarrellywe aan.
Kom ons buk saam met Opperman by die stal in en neurie saggies saam – waar tyd vir ewig gaan stilstaan het:
Kersliedjie
Drie outas het in die haai Karoo
die ster gesien en die engel geglo,
hul kieries en drie bondels gevat
en aangestryk met ’n jakkalspad
al agter die ding wat skuiwend skyn
op ’n plakkie, ’n klip, ’n syferfontein,
oor die sink en die sak van Distrik Ses
waar ’n kersie brand in ’n stukkende fles,
en daar tussen esels en makriel
die krip gesien en neergekniel.
Die skaapvet, eiers en biltong
nederig gelê voor God se klong
en die Here gedank in gesang en gebed
oor ’n kindjie wat ook dié volk sou red...
Oor die hele affêre het uit ’n hoek
’n broeis bantam agterdogtig kloek.
In die Kersliedjie kan die krip, die kindjie en die drie wyse ou vaders (ta’s) met hulle skaapvet, eiers en biltong ook oor Namibië se duine, klippe en woestyne loop – eietyds.
Die Kripkind word hier gebore – vir ons midde in ons eenvoudige of skarrelwêreld. Bring ons skaapvet, eiers en biltong omdat ons werklik agter die ding wat skuiwend skyn aanloop? Of kloek ons agterdogtig in ons hoek oor die Kind in vandag se werklikheid?
Mag ons nie net haastig dae aftel nie, maar die dae vir ons laat tél –
terwyl ons stil verwonderd voor die krip kniel in die wye rus van ons mooi land.
Knielgroete
Dr. Nicoline Woest
Facebook: Woordspoor
* Rubrieke, meningstukke, briewe en SMS’e deur lesers en meningvormers weerspieël nie noodwendig die siening van Republikein of Namibia Media Holdings (NMH) nie. As mediahuis onderskryf NMH die etiese kode vir Namibiese media, soos toegepas deur die Media-ombudsman.
Kerstyd het ons ons skarrellywe aan.
Kom ons buk saam met Opperman by die stal in en neurie saggies saam – waar tyd vir ewig gaan stilstaan het:
Kersliedjie
Drie outas het in die haai Karoo
die ster gesien en die engel geglo,
hul kieries en drie bondels gevat
en aangestryk met ’n jakkalspad
al agter die ding wat skuiwend skyn
op ’n plakkie, ’n klip, ’n syferfontein,
oor die sink en die sak van Distrik Ses
waar ’n kersie brand in ’n stukkende fles,
en daar tussen esels en makriel
die krip gesien en neergekniel.
Die skaapvet, eiers en biltong
nederig gelê voor God se klong
en die Here gedank in gesang en gebed
oor ’n kindjie wat ook dié volk sou red...
Oor die hele affêre het uit ’n hoek
’n broeis bantam agterdogtig kloek.
In die Kersliedjie kan die krip, die kindjie en die drie wyse ou vaders (ta’s) met hulle skaapvet, eiers en biltong ook oor Namibië se duine, klippe en woestyne loop – eietyds.
Die Kripkind word hier gebore – vir ons midde in ons eenvoudige of skarrelwêreld. Bring ons skaapvet, eiers en biltong omdat ons werklik agter die ding wat skuiwend skyn aanloop? Of kloek ons agterdogtig in ons hoek oor die Kind in vandag se werklikheid?
Mag ons nie net haastig dae aftel nie, maar die dae vir ons laat tél –
terwyl ons stil verwonderd voor die krip kniel in die wye rus van ons mooi land.
Knielgroete
Dr. Nicoline Woest
Facebook: Woordspoor
* Rubrieke, meningstukke, briewe en SMS’e deur lesers en meningvormers weerspieël nie noodwendig die siening van Republikein of Namibia Media Holdings (NMH) nie. As mediahuis onderskryf NMH die etiese kode vir Namibiese media, soos toegepas deur die Media-ombudsman.
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie