Lichtenstrasser: Polisie 'oneerlik' oor wapenvonds

“Jou vermoedens en sienings is opgemaak. Wanneer dit vir jou moeilik raak om te antwoord, is hierdie vandag ’n versinsel in die getuiebank,” het staatsaanklaer Antonia Verhoef aan die dubbele moordbeskuldigde Ernst Lichtenstrasser gestel.

Lichtenstrasser het einde verlede week voor regter Christie Liebenberg getuig die polisie was oneerlik oor waar, hoe en wanneer hulle die wapen gevind het wat glo in die skietmoorde in 2019 van die Nimt-beamptes Eckhardt Mueller en Heimo Hellwig gebruik is.

Verhoef het aan hom gestel dat die moordwapen eers ná sy skulderkenning aan die polisie gevind is, en dat hy tydens hierdie erkenning voorheen onbekende besonderhede gedeel het – soos die gebruik van ’n Beretta-pistool as die moordwapen.

Volgens sy getuienis was hy onder dwang om skuld op die moordklagte te erken en het die polisie tydens vorige ondervragings aanduiding van die besonderhede van die moorde gegee. Hy het getuig dis hoe hy geweet het dat die moorde met ’n Beretta-pistool gepleeg is.

Lichtenstrasser het aan Liebenberg gesê ’n polisiebeampte het tydens sy skulderkenning gevra of hy die moordwapen onder ’n klip versteek het – voor die moordwapen gevind is. “Hoekom sou hy my dit vra?” het Lichtenstrasser aan die hof gestel.

Hy het getuig hy glo die moordwapen is vóór 17 Mei ontdek, omdat hy glo reeds op 15 Mei skuld op die moorde erken het. Polisiegetuies het getuig dat die wapen op 17 Mei in die woestyn ontdek is toe voertuigspore van die Nimt-kampus op Arandis in die woestyn in gevolg is. Hierdie spore het glo by ’n sekere punt gestop en van daar terugwaarts beweeg.

Liebenberg het in Desember verlede jaar uitspraak gelewer nadat ’n binneverhoor gehou is om die toelaatbaarheid van dié skulderkenning te bepaal. Liebenberg het beslis dat hierdie bekentenis wel toelaatbaar is.

Verhoef het onder meer ook gesteun op hoofinspekteur Rafael Litota se getuienis dat die voertuigspore naby waar die moordwapen in die woestyn gevind is, soortgelyk aan die spore van Lichtenstrasser se bakkie was.

Litota se getuienis was dat hy spore gevolg het vanaf die Nimt-kampus, waar die slagoffers geskiet is, tot by ’n treinbrug en dat hy daardie spore tot by die B2-pad gevolg het.

“Ek het geen kennis van daardie brug nie,” het Lichtenstrasser op Verhoef se ondervraging in dié verband geantwoord.

Sy het ook aan Lichtenstrasser gestel dat hy geweet het die polisie het na hom gesoek in verband met die moorde, omdat hy dit op die radio gehoor het terwyl hy in die woestyn was. Lichtenstrasser het dié stelling ontken en gesê hy het op Karibib sy vrou gebel en sy het hom in kennis gestel van die polisie se soeke na hom.

Verhoef het aan hom gestel dat hy nie gevra het hoekom die polisie hom soek nie, en Lichtenstrasser het geantwoord dat hy ’n logiese gevolgtrekking gemaak het.

Verhoef het ook Lichtenstrasser se getuienis bevraagteken dat hy in ’n irrasionele toestand by sy huis in Otavi weg is. “Jy het ’n sak met toiletware gepak, jou .38 selfverdedigingswapen saamgeneem, op Tsumeb brandstof ingetap, koeldrank gekoop en geld onttrek ... dit blyk nie asof jy irrasioneel was nie,” het sy aan hom gestel.

Verhoef het vroeër ook aan hom gestel dat hy nooit beplan het om ’n lid van die besorgde groep Nimt-werknemers te besoek soos hy voorheen getuig het nie.

Lichtenstrasser het aan die hof verduidelik hy het sy planne vir hierdie besoek laat vaar toe hy besef hy het nie sy sak dokumente by hom nie. Hy het getuig hy het dit weens sy irrasionele gemoedstoestand in Otavi agtergelaat.

Sy verhoor sal op 5 Junie voortduur, met hom steeds in die getuiebank.