Rooivleis-gespreksforum met SA, Botswana
Beesvleisbedryf gons oor EUDR
Intussen het die Duitse kanselier Olaf Scholz vir uitstel van die nuwe EU-regulasies gevra. Hy het op 'n konferensie in Berlyn gesê hy het die EU-regulasies vir ontbossing met die president van die Europese Kommissie, Ursula von der Leyen, bespreek.
In ’n onlangse vergadering tussen die Namibiese Lewendehaweprodusente-organisasie (LPO), die Suid-Afrikaanse Rooivleisprodusente-organisasie (RPO), en die Ghanzi-boerevereniging van Botswana, is belangrike sake oor die veebedryf rakende die drie buurlande bespreek.
Suid-Afrika is ’n kritieke mark vir Namibiese veeboere, met 80% van die inkomste van skaapboere en 40% van beesboere wat afkomstig is van Suid-Afrikaanse verbruikers. Suid-Afrikaanse verbruikers is onder groot druk weens beurtkrag, hoë rentekoerse en brandstofkostes gedurende 2022 en 2023, en verkies goedkoper vleis en stysel opsies.
Verder sukkel Suid-Afrikaanse speenkalfprodusente, soos hul Namibiese eweknieë, in 2024 met ’n toename van 60% vanaf 2017 in produksiekoste, terwyl inkomste onveranderd gebly het. Hierdie finansiële knyptang gee aanleiding tot druk op die RPO om die invoer van Namibiese vleis en speenkalwers te beperk.
“Tydens die vergadering was dit duidelik dat die persepsies rakende die invoer van vleis samewerking tussen die drie lande bemoeilik.
"Om hierdie uitdaging te bowe te kom, word daar op die bevordering van beter begrip en samewerking tussen die lande gefokus,” sê die Namibië Landbou-unie (NLU).
Die LPO het reeds begin met navorsing om die persepsies van die Suid-Afrikaanse skaapwaardekettting beter te verstaan en sal hierdie inligting op 2 Oktober by die streekvergadering op Keetmanshoop bespreek.
Die vergadering het ook die noodsaaklikheid van ’n gesamentlike benadering beklemtoon om die Suid-Afrikaanse verbruikers aan te moedig om meer rooivleis te koop. Die LPO is tans in die beginfase van navorsing om uit te vind hoe Suid-Afrika en Namibië beter kan saamwerk om hierdie doel te bereik.
“Op die horison is daar positiewe aanduidings van ekonomiese herstel in Suid-Afrika, wat moontlik tot ’n toename in verbruikersbesteding kan lei.
“Verder is daar ’n fokus om vleis na die Midde-Ooste en China uit te voer, en word verwag dat rekordhoeveelhede bees- en skaapvleis in 2024 uitgevoer gaan word, wat die markpryse in Suid-Afrika kan stabiliseer.”
Die vergadering het bevestig dat samewerking tussen die lande van onskatbare waarde is om die uitdagings en persepsies wat die bedryf beïnvloed, te takel. Hierdie gesamentlike benadering is noodsaaklik om ’n gesonde en volhoubare toekoms vir die vleisbedryf in die streek te verseker.
EUDR
Intussen gons dit in die beesvleiswaardeketting van Namibië om in gereedheid te kom vir die Europese Unie se Deforestation Regulation (EUDR) wat op 1 Januarie 2025 in werking tree.
Die verwoesting van woude en die omgewing, wat verband hou met landbou-aktiwiteite, is ’n groot omgewingskwessie met ’n verreikende impak, insluitend die verlies aan biodiversiteit, klimaatsverandering en ontwrigting van ekostelsels.
Die EU is ’n groot verbruiker van sekere landbou- en neweprodukte wat afkomstig is vanaf sekere lande wat ten koste van die omgewing hierdie produkte vervaardig. Deur nuwe regulasies streef die EU daarna om sy impak op die verlies van die wêreld se woude en die vrystelling van kweekhuisgas te verminder asook om globale biodiversiteit te beskerm. Dit word gedoen deur produkte te bevorder wat gebaseer is op volhoubare omgewingspraktyke.
Volgens die NLU bepaal die EUDR dat operateurs wat sekere kommoditeite en produkte vanaf 1 Januarie 2025 na die EU wil uitvoer, die volgende in plek moet hê:
• ’n Bewys lewer dat die produkte nie bydra tot die vernietiging van woude of die agteruitgang van die omgewing nie.
• ’n Bewys lewer dat die produkte in ooreenstemming met die toepaslike wetgewing van die betrokke land vervaardig is. (Dit sluit nie net wetgewing in terme van omgewingsbewaring in nie, dit sluit ook wetgewing in wat verband hou met grondgebruiksregte, bosbestuur, arbeid, belasting en menseregte).
• Dat die operateurs wat die produkte na die EU uitvoer, ’n behoorlike omsigtigheidsondersoek gedoen het en dat ’n verklaring in dié verband die produkte vergesel.
Wat beteken die EUDR op grondvlak vir ’n beesprodusent?
Produsente wat beeste aan uitvoerabattoirs lewer sal binne die volgende paar weke bykomende stappe moet volg wanneer beeste vir verslagting aangebied word.
Dit behels die ondertekening van ’n verklaring en die inhandiging van sekere sertifikate by die uitvoerabattoirs. As ’n produsent nie aan die EUDR voldoen nie, sal hy nie beeste aan ’n EU-uitvoerabattoir kan lewer nie.
Volgens die NLU is die Raad vir Lewendehawe en Lewendehawe-produkte van Namibië (LLPBN), proaktief besig met ’n reeks dringende vergaderings met rolspelers in die beesvleiswaardeketting om dié bedryf gerat te kry sodat die produsente kan voortgaan om beeste aan ’n EU-uitvoerabattoir te lewer.
Die LLPBN tesame met die rolspelers (abattoirs, agente, die LPO, ander unies en lynministeries) is druk besig om die vorms vir die verklarings asook die sertifikate vir produsente in plek te kry.
Intussen het die Duitse kanselier Olaf Scholz vir uitstel van die nuwe EU-regulasies gevra. Hy het op ’n konferensie in Berlyn gesê hy het die EU-regulasies vir ontbossing met die president van die Europese Kommissie, Ursula von der Leyen, bespreek.
Suid-Afrika is ’n kritieke mark vir Namibiese veeboere, met 80% van die inkomste van skaapboere en 40% van beesboere wat afkomstig is van Suid-Afrikaanse verbruikers. Suid-Afrikaanse verbruikers is onder groot druk weens beurtkrag, hoë rentekoerse en brandstofkostes gedurende 2022 en 2023, en verkies goedkoper vleis en stysel opsies.
Verder sukkel Suid-Afrikaanse speenkalfprodusente, soos hul Namibiese eweknieë, in 2024 met ’n toename van 60% vanaf 2017 in produksiekoste, terwyl inkomste onveranderd gebly het. Hierdie finansiële knyptang gee aanleiding tot druk op die RPO om die invoer van Namibiese vleis en speenkalwers te beperk.
“Tydens die vergadering was dit duidelik dat die persepsies rakende die invoer van vleis samewerking tussen die drie lande bemoeilik.
"Om hierdie uitdaging te bowe te kom, word daar op die bevordering van beter begrip en samewerking tussen die lande gefokus,” sê die Namibië Landbou-unie (NLU).
Die LPO het reeds begin met navorsing om die persepsies van die Suid-Afrikaanse skaapwaardekettting beter te verstaan en sal hierdie inligting op 2 Oktober by die streekvergadering op Keetmanshoop bespreek.
Die vergadering het ook die noodsaaklikheid van ’n gesamentlike benadering beklemtoon om die Suid-Afrikaanse verbruikers aan te moedig om meer rooivleis te koop. Die LPO is tans in die beginfase van navorsing om uit te vind hoe Suid-Afrika en Namibië beter kan saamwerk om hierdie doel te bereik.
“Op die horison is daar positiewe aanduidings van ekonomiese herstel in Suid-Afrika, wat moontlik tot ’n toename in verbruikersbesteding kan lei.
“Verder is daar ’n fokus om vleis na die Midde-Ooste en China uit te voer, en word verwag dat rekordhoeveelhede bees- en skaapvleis in 2024 uitgevoer gaan word, wat die markpryse in Suid-Afrika kan stabiliseer.”
Die vergadering het bevestig dat samewerking tussen die lande van onskatbare waarde is om die uitdagings en persepsies wat die bedryf beïnvloed, te takel. Hierdie gesamentlike benadering is noodsaaklik om ’n gesonde en volhoubare toekoms vir die vleisbedryf in die streek te verseker.
EUDR
Intussen gons dit in die beesvleiswaardeketting van Namibië om in gereedheid te kom vir die Europese Unie se Deforestation Regulation (EUDR) wat op 1 Januarie 2025 in werking tree.
Die verwoesting van woude en die omgewing, wat verband hou met landbou-aktiwiteite, is ’n groot omgewingskwessie met ’n verreikende impak, insluitend die verlies aan biodiversiteit, klimaatsverandering en ontwrigting van ekostelsels.
Die EU is ’n groot verbruiker van sekere landbou- en neweprodukte wat afkomstig is vanaf sekere lande wat ten koste van die omgewing hierdie produkte vervaardig. Deur nuwe regulasies streef die EU daarna om sy impak op die verlies van die wêreld se woude en die vrystelling van kweekhuisgas te verminder asook om globale biodiversiteit te beskerm. Dit word gedoen deur produkte te bevorder wat gebaseer is op volhoubare omgewingspraktyke.
Volgens die NLU bepaal die EUDR dat operateurs wat sekere kommoditeite en produkte vanaf 1 Januarie 2025 na die EU wil uitvoer, die volgende in plek moet hê:
• ’n Bewys lewer dat die produkte nie bydra tot die vernietiging van woude of die agteruitgang van die omgewing nie.
• ’n Bewys lewer dat die produkte in ooreenstemming met die toepaslike wetgewing van die betrokke land vervaardig is. (Dit sluit nie net wetgewing in terme van omgewingsbewaring in nie, dit sluit ook wetgewing in wat verband hou met grondgebruiksregte, bosbestuur, arbeid, belasting en menseregte).
• Dat die operateurs wat die produkte na die EU uitvoer, ’n behoorlike omsigtigheidsondersoek gedoen het en dat ’n verklaring in dié verband die produkte vergesel.
Wat beteken die EUDR op grondvlak vir ’n beesprodusent?
Produsente wat beeste aan uitvoerabattoirs lewer sal binne die volgende paar weke bykomende stappe moet volg wanneer beeste vir verslagting aangebied word.
Dit behels die ondertekening van ’n verklaring en die inhandiging van sekere sertifikate by die uitvoerabattoirs. As ’n produsent nie aan die EUDR voldoen nie, sal hy nie beeste aan ’n EU-uitvoerabattoir kan lewer nie.
Volgens die NLU is die Raad vir Lewendehawe en Lewendehawe-produkte van Namibië (LLPBN), proaktief besig met ’n reeks dringende vergaderings met rolspelers in die beesvleiswaardeketting om dié bedryf gerat te kry sodat die produsente kan voortgaan om beeste aan ’n EU-uitvoerabattoir te lewer.
Die LLPBN tesame met die rolspelers (abattoirs, agente, die LPO, ander unies en lynministeries) is druk besig om die vorms vir die verklarings asook die sertifikate vir produsente in plek te kry.
Intussen het die Duitse kanselier Olaf Scholz vir uitstel van die nuwe EU-regulasies gevra. Hy het op ’n konferensie in Berlyn gesê hy het die EU-regulasies vir ontbossing met die president van die Europese Kommissie, Ursula von der Leyen, bespreek.
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie