Fishrot: Spoor van honger en wanhoop
Vissers eis US$80 000 elk van Samherji
Die IPPR het Dinsdag 'n tweede verslag uitgereik oor die impak wat die Fishrot-korrupsieskandaal op menseregte in Namibië gehad het.
“Ons wil vir Namibië en die wêreld wys wat die menslike gevolge van korrupsie is – dit is wat korrupsie ons kos."
Só sê Frederico Links, ’n navorser verbonde aan die Instituut vir Openbare Beleidsnavorsing (IPPR), met betrekking tot die vissermanne wat hul werk glo weens die beweerde Fishrot-korrupsieskandaal verloor het. Hulle eis nou US$80 000 (sowat N$1 444 153) elk van Samherji, die Yslandse maatskappy wat met die Fishrot-sage verbind word.
Die IPPR het Dinsdag ’n tweede verslag uitgereik oor die impak wat die Fishrot-korrupsieskandaal op menseregte in Namibië gehad het.
Die verslag werp lig op die verreikende gevolge van die beweerde korrupsie – van vissermanne se emosionele welstand en hoe hul gesinne geraak is deur die verlies van hul werk tot die impak wat dit op die vissermanne se gemeenskappe gehad het.
“Witboordjiemisdaad word oor die algemeen as slagofferloos beskou,” beklemtoon Links en voeg by dat die impak van werkloosheid ’n geweldige impak op die vissermanne se sielkundige welstand het.
“’n Mens moet verstaan ??wat dit beteken vir tradisionele mans wat ’n sekere idee van manlikheid het,” sê hy.
“Dis nie net hierdie mans nie – die impak het deur hul kinders, gesinne en hele gemeenskappe weergalm,” voeg Links by.
Die joernalis Ester Mbathera, wat deel was van die navorsingspan vir die opname, onthou haar ontmoetings met die vissermanne by hul gemeenskappe in die Noorde.
Sy sonder Petrus Shikongo uit.
“Hierdie man het drome gehad,” sê sy oor Shikongo, wat besig was om ’n winkelkompleks by sy woning naby Omutele te bou.
Sy planne het ’n kruidenierswinkel, poskantoor en haarsalon ingesluit, maar dié planne kan nie meer voortgaan nie.
Shikongo hou tans ’n paar varke en ’n paar hoenders aan. Hy het egter voor hy sy werk verloor het hoenders vir al die groot geleenthede in die omgewing verskaf, sê Mbathera.
Shikongo se tuin is stadig besig om te vergaan aangesien sy water afgesny is. Hy het twee motors wat as taxi’s gebruik kan word, maar hulle is albei stukkend en hy kan nie bekostig om die voertuie te laat regmaak nie.
Sy dogter, Megameno, was ’n tweedejaarstudent in rekeningkunde aan die Universiteit van Namibië, maar is sy terug by die huis aangesien sy nie met haar studies kon voortgaan nie toe haar pa sy werk verloor het.
STATISTIEKE
Die IPPR se verslag verskaf verskeie statistieke van die opname.
Onder meer het 53% van die vissermanne gesê dat hulle en diegene wat van hulle afhanklik is nie elke dag genoeg kos het om te eet nie, terwyl 42% sê dat dit steeds ’n uitdaging is om elke dag kos op die tafel te sit.
Altesaam 94% van die vissermanne meen dat hulle hul families se respek verloor het. Die meerderheid (92%) sê hulle het finansieel tot hul families bygedra en dieselfde persentasie sê hulle voel hulle het die respek van hul gemeenskappe verloor.
In die opname het 82% van die vissermanne gesê dat hulle vriende verloor het nadat hulle hul werk verloor het.
Die meerderheid van die respondente het nooit skool klaargemaak nie, met slegs 7,5% wat matriek het terwyl 48% graad 10 het, en 28% graad 8.
Byna 90% sê hulle sukkel om ’n vaste werk in die visbedryf of enige ander bedryf te kry, met 98% wat aandui dat hulle kinders het – 52% het gesê hulle het vier of meer kinders.
“Hul middeljarige ouderdom en gebrek aan kwalifikasie tel nou teen hulle in hul soektog na werk. . . mense wil werk, hulle soek nie liefdadigheid (handouts) nie,” sê Links.
Altesaam 91% het aangedui dat hulle N$4 000 per maand onder die regering se Diensregstellingsprogram (GERP) ontvang. Hoewel hulle dankbaar is vir hierdie inkomste, sê hulle egter dit is nie genoeg om in hul basiese behoeftes te voorsien nie.
Talle van die vissermanne, sowat 40%, sê hulle is in skuld gedompel en moes eiendom en bates verkoop om kop bo water te hou.
Meer as 95% van die vissermanne sê hulle het van hul werk gehou en dat hulle weer in die visbedryf sal werk as hulle die geleentheid sou kry.
– [email protected]
Só sê Frederico Links, ’n navorser verbonde aan die Instituut vir Openbare Beleidsnavorsing (IPPR), met betrekking tot die vissermanne wat hul werk glo weens die beweerde Fishrot-korrupsieskandaal verloor het. Hulle eis nou US$80 000 (sowat N$1 444 153) elk van Samherji, die Yslandse maatskappy wat met die Fishrot-sage verbind word.
Die IPPR het Dinsdag ’n tweede verslag uitgereik oor die impak wat die Fishrot-korrupsieskandaal op menseregte in Namibië gehad het.
Die verslag werp lig op die verreikende gevolge van die beweerde korrupsie – van vissermanne se emosionele welstand en hoe hul gesinne geraak is deur die verlies van hul werk tot die impak wat dit op die vissermanne se gemeenskappe gehad het.
“Witboordjiemisdaad word oor die algemeen as slagofferloos beskou,” beklemtoon Links en voeg by dat die impak van werkloosheid ’n geweldige impak op die vissermanne se sielkundige welstand het.
“’n Mens moet verstaan ??wat dit beteken vir tradisionele mans wat ’n sekere idee van manlikheid het,” sê hy.
“Dis nie net hierdie mans nie – die impak het deur hul kinders, gesinne en hele gemeenskappe weergalm,” voeg Links by.
Die joernalis Ester Mbathera, wat deel was van die navorsingspan vir die opname, onthou haar ontmoetings met die vissermanne by hul gemeenskappe in die Noorde.
Sy sonder Petrus Shikongo uit.
“Hierdie man het drome gehad,” sê sy oor Shikongo, wat besig was om ’n winkelkompleks by sy woning naby Omutele te bou.
Sy planne het ’n kruidenierswinkel, poskantoor en haarsalon ingesluit, maar dié planne kan nie meer voortgaan nie.
Shikongo hou tans ’n paar varke en ’n paar hoenders aan. Hy het egter voor hy sy werk verloor het hoenders vir al die groot geleenthede in die omgewing verskaf, sê Mbathera.
Shikongo se tuin is stadig besig om te vergaan aangesien sy water afgesny is. Hy het twee motors wat as taxi’s gebruik kan word, maar hulle is albei stukkend en hy kan nie bekostig om die voertuie te laat regmaak nie.
Sy dogter, Megameno, was ’n tweedejaarstudent in rekeningkunde aan die Universiteit van Namibië, maar is sy terug by die huis aangesien sy nie met haar studies kon voortgaan nie toe haar pa sy werk verloor het.
STATISTIEKE
Die IPPR se verslag verskaf verskeie statistieke van die opname.
Onder meer het 53% van die vissermanne gesê dat hulle en diegene wat van hulle afhanklik is nie elke dag genoeg kos het om te eet nie, terwyl 42% sê dat dit steeds ’n uitdaging is om elke dag kos op die tafel te sit.
Altesaam 94% van die vissermanne meen dat hulle hul families se respek verloor het. Die meerderheid (92%) sê hulle het finansieel tot hul families bygedra en dieselfde persentasie sê hulle voel hulle het die respek van hul gemeenskappe verloor.
In die opname het 82% van die vissermanne gesê dat hulle vriende verloor het nadat hulle hul werk verloor het.
Die meerderheid van die respondente het nooit skool klaargemaak nie, met slegs 7,5% wat matriek het terwyl 48% graad 10 het, en 28% graad 8.
Byna 90% sê hulle sukkel om ’n vaste werk in die visbedryf of enige ander bedryf te kry, met 98% wat aandui dat hulle kinders het – 52% het gesê hulle het vier of meer kinders.
“Hul middeljarige ouderdom en gebrek aan kwalifikasie tel nou teen hulle in hul soektog na werk. . . mense wil werk, hulle soek nie liefdadigheid (handouts) nie,” sê Links.
Altesaam 91% het aangedui dat hulle N$4 000 per maand onder die regering se Diensregstellingsprogram (GERP) ontvang. Hoewel hulle dankbaar is vir hierdie inkomste, sê hulle egter dit is nie genoeg om in hul basiese behoeftes te voorsien nie.
Talle van die vissermanne, sowat 40%, sê hulle is in skuld gedompel en moes eiendom en bates verkoop om kop bo water te hou.
Meer as 95% van die vissermanne sê hulle het van hul werk gehou en dat hulle weer in die visbedryf sal werk as hulle die geleentheid sou kry.
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie