Groot probleme teister klein dorp
“Die probleme op Groot Aub, veral geslaggebaseerde geweld, is baie groot en hulle word nie minder nie. Wanneer jy by iemand verby loop, dan hoor jy daai vrou is geslaan of daai mense het regop met mekaar gestaan die hele nag deur. Mense gaan polisiestasie toe, maar daar gebeur niks,” het Elzabe Gordon van Hope Initiatives Southern Africa – Namibia (HISA) gesê.
Elzabe is ’n boorling van Groot Aub wat in Windhoek skoolgegaan het. Na skool het sy onder andere beradingskursusse en psigososiale ondersteuning by die Philippi Trust Namibia (PTN) gedoen en met kinders gewerk. Sy het ook by King’s Daughters, ’n organisasie wat sekswerkers help rehabiliteer, en by Orange Babies in Okahandja gewerk.
Gedurende haar tyd by Orange Babies het sy vir Patricia Solar, die stigter van HISA, ontmoet.
“Ons is by Orange Babies afgelê en Patricia het my gevra of ek nie die HISA-kantoor in Groot Aub wil begin en bestuur nie. Natuurlik het ek ja gesê omdat dit vir my die geleentheid gegee het om ná 12 jaar terug huis toe te kan trek.”
Aanvanklik is die kantoor geopen om gemeenskapsbewustheid oor geslaggeweld (GBV) te skep en vroue wat daardeur geraak word te ondersteun.
“Ons het vinnig besef dat dit nie genoeg is nie en dat ons mense moet leer om hulle regte te verstaan. Ons het met die gemeenskap en die gemeenskapsleiers gewerk om mense in te lig. Ons het die hele gemeenskap betrek en agtergekom dat baie nie die geleentheid het om op te staan en te sê ‘ek wil hier uitkom’ nie. Hulle moet op die ou end van die dag, weens omstandighede, teruggaan na die plek waar die geweld plaasvind. Hulle kan nie net kla nie, hulle het berading nodig en dit is wat ons tans doen. Ons gee berading vir almal wat dit nodig het.”
Dit is egter nie net slagoffers van huishoudelike- en geslagsgeweld wat berading benodig nie. Sy vertel die skool sal haar bel oor ’n kind wat verkrag is, die kliniek bel oor kinders wat verwaarloos word, inwoners bel oor bejaardes wie se kinders hulle pensioen afvat en verkwis, of soms moet hulle met dié pensioengeld die hele huishouding onderhou.
“Die nood is bitterlik groot en mense hier sukkel. Hier op Aub is baie werkloosheid en dit lei tot baie frustrasie. Die feit dat daar geen sent inkom nie lei tot talle gesinsprobleme. Wie gaan vir ons sorg, vir die kinders kos gee? Dit lei weer tot depressie en selfmoordgedagtes, want daar is net geen oplossing in sig nie. Dit lei ook tot dwelm- en alkoholmisbruik en dan tot huishoudelike geweld.”
Volgens Elzabe gaan baie kinders nie skool toe nie. Talle behoort nog in die laerskool te wees.
“Hulle gaan nie skool toe nie omdat daar nie kos by die huis is nie. Een 11-jarige seun het anderdag vir my gesê: ‘Antie Elzabe, ek gebruik sommer dwelms want dan voel ek nie die honger nie.’ Die kinders op straat word ál meer. Die skole is ook te klein en as jy laat is om jou kind in te skryf, is daar eenvoudig nie plek nie. Die kinders is te klein en die vervoerkostes te duur om hulle in Windhoek te laat skoolgaan, so hulle bly by die huis en op straat.”
Die finansiering wat HISA vir GBV-bewusmaking ontvang het, het intussen opgedroog.
“Ons gaan egter steeds voort daarmee, want ons kan nie nou die deure sluit en sê die geweld het nou opgehou omdat die geld opgehou het nie. Dit gaan aan. Inteendeel, word dit ál erger.”
HISA gaan binnekort ook begin met hulle agterplaas-tuinprojek.
“Daar is geen rede dat mense hier op Aub nie ’n klein tuin in hulle agterplase kan aanlê nie. Met ’n bietjie werk kan elkeen van hulle vars groente op hulle kostafels sit.”
- [email protected]
Elzabe is ’n boorling van Groot Aub wat in Windhoek skoolgegaan het. Na skool het sy onder andere beradingskursusse en psigososiale ondersteuning by die Philippi Trust Namibia (PTN) gedoen en met kinders gewerk. Sy het ook by King’s Daughters, ’n organisasie wat sekswerkers help rehabiliteer, en by Orange Babies in Okahandja gewerk.
Gedurende haar tyd by Orange Babies het sy vir Patricia Solar, die stigter van HISA, ontmoet.
“Ons is by Orange Babies afgelê en Patricia het my gevra of ek nie die HISA-kantoor in Groot Aub wil begin en bestuur nie. Natuurlik het ek ja gesê omdat dit vir my die geleentheid gegee het om ná 12 jaar terug huis toe te kan trek.”
Aanvanklik is die kantoor geopen om gemeenskapsbewustheid oor geslaggeweld (GBV) te skep en vroue wat daardeur geraak word te ondersteun.
“Ons het vinnig besef dat dit nie genoeg is nie en dat ons mense moet leer om hulle regte te verstaan. Ons het met die gemeenskap en die gemeenskapsleiers gewerk om mense in te lig. Ons het die hele gemeenskap betrek en agtergekom dat baie nie die geleentheid het om op te staan en te sê ‘ek wil hier uitkom’ nie. Hulle moet op die ou end van die dag, weens omstandighede, teruggaan na die plek waar die geweld plaasvind. Hulle kan nie net kla nie, hulle het berading nodig en dit is wat ons tans doen. Ons gee berading vir almal wat dit nodig het.”
Dit is egter nie net slagoffers van huishoudelike- en geslagsgeweld wat berading benodig nie. Sy vertel die skool sal haar bel oor ’n kind wat verkrag is, die kliniek bel oor kinders wat verwaarloos word, inwoners bel oor bejaardes wie se kinders hulle pensioen afvat en verkwis, of soms moet hulle met dié pensioengeld die hele huishouding onderhou.
“Die nood is bitterlik groot en mense hier sukkel. Hier op Aub is baie werkloosheid en dit lei tot baie frustrasie. Die feit dat daar geen sent inkom nie lei tot talle gesinsprobleme. Wie gaan vir ons sorg, vir die kinders kos gee? Dit lei weer tot depressie en selfmoordgedagtes, want daar is net geen oplossing in sig nie. Dit lei ook tot dwelm- en alkoholmisbruik en dan tot huishoudelike geweld.”
Volgens Elzabe gaan baie kinders nie skool toe nie. Talle behoort nog in die laerskool te wees.
“Hulle gaan nie skool toe nie omdat daar nie kos by die huis is nie. Een 11-jarige seun het anderdag vir my gesê: ‘Antie Elzabe, ek gebruik sommer dwelms want dan voel ek nie die honger nie.’ Die kinders op straat word ál meer. Die skole is ook te klein en as jy laat is om jou kind in te skryf, is daar eenvoudig nie plek nie. Die kinders is te klein en die vervoerkostes te duur om hulle in Windhoek te laat skoolgaan, so hulle bly by die huis en op straat.”
Die finansiering wat HISA vir GBV-bewusmaking ontvang het, het intussen opgedroog.
“Ons gaan egter steeds voort daarmee, want ons kan nie nou die deure sluit en sê die geweld het nou opgehou omdat die geld opgehou het nie. Dit gaan aan. Inteendeel, word dit ál erger.”
HISA gaan binnekort ook begin met hulle agterplaas-tuinprojek.
“Daar is geen rede dat mense hier op Aub nie ’n klein tuin in hulle agterplase kan aanlê nie. Met ’n bietjie werk kan elkeen van hulle vars groente op hulle kostafels sit.”
- [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie