Medemens misken

ANONIEM SKRYF:

Aan die kus

stik-sterk-wind-warm stof en sand

dis hoe dit nou daar gaan

maar elders in die binneland

is dit ys wat kil-wind-snerpend koud

snags vas sit in die kraan

’n droewe saak

en arme siele om elke hoek

verwaarloos onbemind

wat nie het wat warm maak

wat weerloos warm plekke soek

by man vrou vriend en kind

totaal verlore raak

en dit nie vind

Dis asof die wind en weer

en stof en dons

met alle mag

wil rebelleer

teen ’n wêreld wat binne ons

ons medemens misken

en minder ag