'Ek stap vir die stemloses'
Henriette Lamprecht – In ’n eerste vir die bewusmaking van alzheimers en demensie en ook vir Namibië, is ’n inwoner van die land wat met demensie saamleef en aktivis vir lyers van die siektes is, deel van ’n groep wat ’n baie spesiale staptog in Europa aanpak.
Berrie Holtzhausen is een van vyf deelnemers uit Afrika en verteenwoordig AlzheimersDementiaNamibia (ADN) by die Walk the talk for Dementia-staptog wat van Maandag tot Saterdag op die Santiago de Compostela in Spanje plaasvind. Die ander deelnemers uit Afrika sluit in een van Nigerië, een uit Zimbabwe en twee uit Suid-Afrika.
“Ek verstaan my roeping is om ’n stem vir die stemloses tydens hierdie geskiedkundige gebeurtenis te wees. Maar hoe en waar om dit tydens die ses dae te doen, is steeds nie duidelik nie omdat die skadelike praktyke van heksery teenoor mense wat met demensie leef en die gevolge van hierdie geloof iets is wat selfs opgevoede Afrikane nie bereid is om in die openbaar te bespreek nie. Wat nog te sê van ’n wit Afrikaan!”
Sou hy egter nie die een-keer-in-’n-leeftyd-geleentheid gebruik nie, “verraai ek die miljoene Afrikane wat met demensie leef in stilte omdat hulle vir hul lewens vrees”.
Die motivering vir en filosofie agter die staptog word opgesom in die woorde van een van die organiseerders, die joernalis Fernando Aguzolli-Peres en stigter van Institure Vovó Nilva, ’n maatskappy gerig op die ontwikkeling van innoverende demensieprojekte en hulpbronne. Aguzolli-Peres is ook sy ouma se hoofversorger.
“Walking the Talk is nie net ’n geleentheid nie, dit is ’n filosofie! Ons moet in mekaar se skoene klim om groot veranderinge te bevorder en ons kan dit nie doen as ons op ons stoele in kantore of navorsingsentrums sit nie. Toe ons die visie vir die projek gehad het, het mense ons mal genoem, maar nou stap ons almal saam. Ek is uiters trots op die reuse-inisiatief wat ons gebou het en ek kan nie wag vir die diep gesprekke oor die lewe, die dood en die groot heelal wat tussenin bestaan nie,” het hy gesê.
Volgens Berrie het Aguzolli-Peres hom verlede jaar oor die staptog gekontak om iemand te vind wat met demensie saamleef wat hy na die staptog kan uitnooi.
“Vir maande het ek deur die netwerk van demensie-organisasies in sowat 15 verskillende lande suid van die Sahara gewerk, maar het geen reaksie ontvang nie.”
Hy verwys na een van die deelnemers en ’n neuroloog uit Nigerië wat buiten die stigter van Brain Health Initiative ook die sameroeper van Dementia Not Witchcraft in dié land is.
Haar woorde bevestig sy ervaring waarom miljoene Afrikane wat met demensie leef, nooit gediagnoseer word nie en waarom nie ’n enkele persoon wat met demensie in Afrika suid van die Sahara leef, gevind kon word om aan die staptog deel te neem nie, sê Berrie.
“As jou simptome jou kan ontbloot as iemand wat magiese magte gebruik om siektes, die dood en ongelukke te veroorsaak en jy daarom een van die statistiek kan word wat uitgewerp, vasgeketting of selfs doodgemaak kan word omdat jy as ’n heks beskou word, sou jy gretig gewees het om jouself te laat diagnoseer?”
– [email protected]
Berrie Holtzhausen is een van vyf deelnemers uit Afrika en verteenwoordig AlzheimersDementiaNamibia (ADN) by die Walk the talk for Dementia-staptog wat van Maandag tot Saterdag op die Santiago de Compostela in Spanje plaasvind. Die ander deelnemers uit Afrika sluit in een van Nigerië, een uit Zimbabwe en twee uit Suid-Afrika.
“Ek verstaan my roeping is om ’n stem vir die stemloses tydens hierdie geskiedkundige gebeurtenis te wees. Maar hoe en waar om dit tydens die ses dae te doen, is steeds nie duidelik nie omdat die skadelike praktyke van heksery teenoor mense wat met demensie leef en die gevolge van hierdie geloof iets is wat selfs opgevoede Afrikane nie bereid is om in die openbaar te bespreek nie. Wat nog te sê van ’n wit Afrikaan!”
Sou hy egter nie die een-keer-in-’n-leeftyd-geleentheid gebruik nie, “verraai ek die miljoene Afrikane wat met demensie leef in stilte omdat hulle vir hul lewens vrees”.
Die motivering vir en filosofie agter die staptog word opgesom in die woorde van een van die organiseerders, die joernalis Fernando Aguzolli-Peres en stigter van Institure Vovó Nilva, ’n maatskappy gerig op die ontwikkeling van innoverende demensieprojekte en hulpbronne. Aguzolli-Peres is ook sy ouma se hoofversorger.
“Walking the Talk is nie net ’n geleentheid nie, dit is ’n filosofie! Ons moet in mekaar se skoene klim om groot veranderinge te bevorder en ons kan dit nie doen as ons op ons stoele in kantore of navorsingsentrums sit nie. Toe ons die visie vir die projek gehad het, het mense ons mal genoem, maar nou stap ons almal saam. Ek is uiters trots op die reuse-inisiatief wat ons gebou het en ek kan nie wag vir die diep gesprekke oor die lewe, die dood en die groot heelal wat tussenin bestaan nie,” het hy gesê.
Volgens Berrie het Aguzolli-Peres hom verlede jaar oor die staptog gekontak om iemand te vind wat met demensie saamleef wat hy na die staptog kan uitnooi.
“Vir maande het ek deur die netwerk van demensie-organisasies in sowat 15 verskillende lande suid van die Sahara gewerk, maar het geen reaksie ontvang nie.”
Hy verwys na een van die deelnemers en ’n neuroloog uit Nigerië wat buiten die stigter van Brain Health Initiative ook die sameroeper van Dementia Not Witchcraft in dié land is.
Haar woorde bevestig sy ervaring waarom miljoene Afrikane wat met demensie leef, nooit gediagnoseer word nie en waarom nie ’n enkele persoon wat met demensie in Afrika suid van die Sahara leef, gevind kon word om aan die staptog deel te neem nie, sê Berrie.
“As jou simptome jou kan ontbloot as iemand wat magiese magte gebruik om siektes, die dood en ongelukke te veroorsaak en jy daarom een van die statistiek kan word wat uitgewerp, vasgeketting of selfs doodgemaak kan word omdat jy as ’n heks beskou word, sou jy gretig gewees het om jouself te laat diagnoseer?”
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie