Lugwaardin onthou 50 jaar ná vliegtuigkaping

“Ek is baie dankbaar die Here het my gespaar dat ek nou 50 jaar later nog die verhaal kan vertel.”

Dít volgens me. Talana Joubert, ’n voormalige lugwaardin, wat presies 50 jaar gelede op die vlug SAL727 was wat deur twee mans gekaap is.

Volgens Joubert was dit nie haar beurt om op die vlug tussen Johannesburg en die destydse Salisbury (Harare) in Zimbabwe te werk nie.

“Ek is egter ingeroep en was die oggend van 24 Mei op die vlug. Min wetend wat voorlê.”

Die PLO het destyds talle vliegtuie wêreldwyd gekaap en die Suid-Afrikaanse lugdiens se lugwaardinne is spesiaal opgelei om waaksaam te wees.

Twee Libanese mans wat vir die bemanning agterdogtig voorgekom het, het in Salisbury aan boord geklim.

“Die mans het op die 9C- en 9A-sitplek wat oorkant die kombuis was, gesit. Hulle het twee silwer koffers waarin kameratoerusting gebêre word by hulle gehad en aan dit vasgeklou.”

Die vliegtuig was op pad terug na Johannesburg en het oor Hartebeespoortdam vir die landing begin daal toe een van die mans die kombuis binnestorm en die gordyne agter hom toetrek.

“Drie van ons het in die kombuis gesit en middagete eet toe die man daar instorm en sê hulle het genoeg dinamiet aan boord om die vliegtuig op te blaas. Ons het so geskrik dat ons ons kos uitgespoeg het.”

“Toe ek by die kajuit aankom, was Thea (Van Rensburg) reeds by kaptein Blake Flemmington. Dit was ’n prentjie wat ek nooit sal vergeet nie.”

Die kapers het intussen al die bemanningslede bymekaargemaak en aangedring om die kaptein te sien. Die passasiers het toe ook al besef iets is nie pluis nie.

Dit was die begin van die skoolvakansie dus was die vlug propvol kinders wat op pad huis toe was, insluitend ’n ses maande oue baba.

“In die kajuit het ’n stryery ontstaan. Die kapers wou Seychelle toe vlieg en die kaptein het volgehou die Boeing 727 was nie vir dié roete ontwerp nie. Ons moes intussen al die passasiers na die agterkant van die vliegtuig neem en hul paspoorte bymekaarmaak.

“Dis toe ons besef hulle was op soek na iemand. Ons het later gehoor hulle het vir Mary Oppenheimer, die dogter van Harry Oppenheimer, gesoek. Hy het glo geld aan Faud Kamil, een van die kapers, geskuld.”

Die kaptein en die kapers kon op die ou einde ’n ooreenkoms bereik. Hulle het ooreengekom dat Kamil en die ander kaper na die Seychelle gevlieg sal word as die passasiers en bemanning vrygelaat word.

“Dit was ’n paar uur se onderhandelinge waartydens die passasiers histeries was en die baba aanhoudend gehuil het. Ons kon niks vir hulle doen nie.

“Ons kon nie eens vir hulle iets gee om te drink nie. Die vreeslikste gedagtes en emosies het deur my kop gegaan.”

Die kapers het op die verkeerde vlug geklim en toe hulle agterkom dat die eindbestemming Johannesburg was, het hulle ná ure se onderhandelinge die kaptein beveel om terug na Salisbury te vlieg.

“Hulle wou op die vlug 747 klim wat op pad Londen toe was. Met ons landing in Salisbury het ons aan die einde van die landingsbaan geparkeer en niemand kon naby die vliegtuig kom nie. Almal het die vliegtuig verlaat behalwe die kajuitbemanning en die hoofkelner. Ons het net daar gestaan en gekyk hoe die vliegtuig met brandstof hervul word.

“Die vliegtuig het onmiddellik opgestyg en ons het nie geweet waarheen nie. Dit was ’n onbeskryflike gevoel met baie trane.”

Die vliegtuig het in Malawi geland.

“Drie weke later het die Malawiese weermag die vliegtuig vol gate geskiet om ’n einde aan die kaping te maak. Almal was veilig. Die bemanning en passasiers wat in Salisbury van die vliegtuig afgeklim het, het begin kuier.

“Ons is 02:00 met ’n Boeing 707 en ’n vol kroeg aan boord opgelaai en terug Suid-Afrika toe geneem. Die kajuitbemanning is elke jaar op 24 Mei vir die volgende tien jaar na Windhoek gevlieg om die kaping te herdenk.”

“Ek is baie dankbaar die Here het my gespaar dat ek nou 50 jaar later nog die verhaal kan vertel,” het Joubert gesê.

Sy het 20 jaar gelede die Fishy Corner-restaurant op Hentiesbaai begin wat nou deur haar dogter Lana bestuur word.