Kaptein Karuuombe voel baie spesiaal
Die spoedvraat van Namibië gesels oor die pad wat hom en sy span by die Hongkong Sewes gebring het.
Andrew Poolman - Sy pa is “'n bietjie kwaai” en wil eintlik hê dat die jongste van sy vyf seuns op die familieplaas sy kant moet kom bring.
Nandivatu Karuuombe moes dus al 'n paar keer mooipraat om sy pa te oortuig dat hy met sy spanmaats moet gaan oefen of gaan toer. Soos nou by die Hongkong Sewes waar die haastige agterspeler die Namibiese toerkaptein is.
Môre, op die eerste speeldag, vier hy juis sy 25ste verjaarsdag.
Karuuombe sê die boerdery in die Hochfeld-omgewing staan nie stil nie en selfs die sewes se spanbestuurder, Robbie Dickson, moes al kom help om sy pa te oortuig.
“Ons stry nog so 'n bietjie, maar nou en dan verstaan hy. My pa het darem nou al vrede gemaak dat ek rugby speel terwyl ek jonk is. Ek dink ek sou van my kop af raak as ek nie my jeug en energie op dié manier kon uitleef nie. Daar is nie 'n ander manier nie.
“My pa is die man wat my gemaak het wat ek vandag is. Maar dis ook waar dat rugby my van dissipline geleer het. Ek kan my eintlik nie indink waar ek vandag sonder rugby sou gewees het nie.”
Sy aanwysing as Namibiese kaptein is 'n baie spesiale gevoel, “uit hierdie wêreld uit”, sê hy.
“Dit gebeur nie sommer met enigiemand om Hongkong toe te gaan nie. Dis 'n geleentheid waarvan ek nie eens sou kon droom nie.”
BEGINDAE
Karuoombe is in Windhoek gebore en het net sokker gespeel terwyl hy sy laerskooldae by Namibia English Primary School in Katutura deurgebring het. Hy is eers op hoërskool aan rugby bekend gestel toe hy onder die hande van Jan Möhr se destydse skoolhoof, mnr. Fanie van Zyl, begin deurloop het.
“Om rugby te speel, het aanvanklik teen my sin gebeur. Op die atletiekbaan het hulle gesien ek is vinnig en so het mnr. Van Zyl my by die rugbyspan ingetrek. Eers met die verloop van tyd het ek dit begin geniet. Die liefde vir die sport het wel begin posvat,” onthou hy.
Sy groot geleentheid het in 2009 opgeduik toe Ivan Gaya sy skoolspan se afrigter was. Gaya was in sy speeldae 'n stut vir United wat ook 'n paar toetse vir Namibië gespeel het en wat deesdae 'n visepresident van die Namibië Rugby-unie is.
“Meneer Gaya het gesorg dat ons span altyd fiks was om rugby te speel en so het dit gebeur dat ek in 2009 en ook in my matriekjaar 2010 vir die o.18 Cravenweekspan gekies is.”
Hierdie deurbraak het by sy terugkeer tot 'n verdere verrassing gelei toe hy ook die Namibiese o.19-span vir die Afrikabeker-toernooi gehaal het.
“Dit het ek glad nie verwag nie, maar ek het my kanse gebruik en het albei jare o.19 gespeel wat ek gekwalifiseer het. Dit was 'n baie goeie ondervinding.”
'n Telefoonoproep deur mnr. Les Bougard, gewese nasionale sewesafrigter, was sy eerste uitnodiging om sy talent in die korter weergawe van die spel te beproef.
“Ek het besluit om die kans te vat. My eerste toernooi in Namibiese kleure was na Mombasa in Kenia in 2013. Daai tyd was ek eintlik nog klein wat kondisionering betref; die kleinste outjie in die span. Maar hulle het my op die regte plek gebruik, vir my spoed. Van toe af was ek in by die sewes.”
ALTYD UNITED
Karuuombe het sy ganse klubloopbaan by Trustco United gebly – die eerste klub vir wie hy ná skool begin speel het.
“By United het ek aan die onderpunt begin. Sommige spelers wil sommer vroeg wanneer hulle iewers in die sport begin kom, hul voelers uitsteek om na die volgende klub aan te beweeg. Ek het tevore aanbiedinge gekry om by Western Suburbs te gaan speel, maar ek is gewoond om elke naweek op vleuel vir United te begin.”
In 2015 was hy ook in die oefengroep vir die Vodacombekerreeks, hoewel hy uiteindelik geen speelkans gekry het nie.
• In die Karuuombe's se huis van vyf seuns en vyf dogters word Otjiherero gepraat.
“Ek het sustertjies wat by DHPS skoolgaan en wat bietjie slim is. Hulle praat Duits en my pa verstaan dit ook, maar daar is ek nog bietjie verlore.”
Die opgang wat Herero-sprekendes die afgelope jare in plaaslike rugby maak, is vir hom verblydend.
“Dit is veral by Unam (nasionale kampioene van 2015 en 2016) waar die spelers baie goed vorder. Hulle jong manne wíl rugby speel en hulle kán rugby speel. Ek is 'n groot ondersteuner van Unam se rugby – hoewel ek myself net as 'n United-speler sien.”
ZIMBABWE
As 'n oefenlopie het die sewesspan onlangs aan die Vic Falls-toernooi gaan deelneem waar 'n paar ander Afrika-spanne ook in aksie was. Die Namibiërs het maklik tot in die eindstryd gevorder, waar hulle egter deur 'n stewige Zimbabwe geklop is.
“Die busreis na Vic Falls was baie lank, maar dit was ook 'n baie goeie ondervinding wat bygedra het om ons span hegter saam te snoer.
“Daar was nog 'n bietjie moegheid toe ons begin speel het en ons het ook 'n paar kombinasies getoets om ons wedstrydplanne mooi agtermekaar te kry.
“Die finaal het nie so goed gegaan nie, maar ná ons terugkeer in Windhoek het ons nog 'n oefenkamp gehad en ons het veral aan ons verdediging hard gewerk. Verdediging was die aspek wat ons in Zimbabwe in die steek gelaat het, maar ek glo ons is nou gereed vir Hongkong.
“Soos afrigter Jurie (Booysen) ook sê: op die aanval is ons 100 persent, sover dit die opsomming van die situasie en die uitvoering van ons planne betref. Ons het intussen ook hard gewerk om nie soveel drieë af te staan nie en ons is vasberade om in elke wedstryd hard te werk.”
NAMIBIË SE WEDSTRYDPROGRAM
In Namibiese wintertyd is die regstreekse beeldsendings op SuperSport 5 soos volg:
Môre: teen Hongkong 06:48; teen Chili 09:26.
Saterdag: teen Sri Lanka 03:26. Kwarteindstryde: 11:18-12:50.
Sondag: Halfeindstryde 05:28-06:12. Finaal: 09:28.
Die Namibiërs se missie vir die naweek is om die stryd tussen 12 aspirerende lande te wen wat 'n enkele plek op die HSBC Wêreldsewesreeks vir 2017-'18 sal beklink.
Afrigter Jurie Booysen se manne sal beslis onder die buiteperde gereken word. Hul groepteenstanders Hongkong, Chili en Sri Lanka lyk nie onmoontlik nie, maar die taaier opposisie sal later uit Tonga, Duitsland, Uganda, Spanje, Guyana, Papoea-Nieu-Guinee, Uruguay en Jamaika te voorskyn kom.
Nandivatu Karuuombe moes dus al 'n paar keer mooipraat om sy pa te oortuig dat hy met sy spanmaats moet gaan oefen of gaan toer. Soos nou by die Hongkong Sewes waar die haastige agterspeler die Namibiese toerkaptein is.
Môre, op die eerste speeldag, vier hy juis sy 25ste verjaarsdag.
Karuuombe sê die boerdery in die Hochfeld-omgewing staan nie stil nie en selfs die sewes se spanbestuurder, Robbie Dickson, moes al kom help om sy pa te oortuig.
“Ons stry nog so 'n bietjie, maar nou en dan verstaan hy. My pa het darem nou al vrede gemaak dat ek rugby speel terwyl ek jonk is. Ek dink ek sou van my kop af raak as ek nie my jeug en energie op dié manier kon uitleef nie. Daar is nie 'n ander manier nie.
“My pa is die man wat my gemaak het wat ek vandag is. Maar dis ook waar dat rugby my van dissipline geleer het. Ek kan my eintlik nie indink waar ek vandag sonder rugby sou gewees het nie.”
Sy aanwysing as Namibiese kaptein is 'n baie spesiale gevoel, “uit hierdie wêreld uit”, sê hy.
“Dit gebeur nie sommer met enigiemand om Hongkong toe te gaan nie. Dis 'n geleentheid waarvan ek nie eens sou kon droom nie.”
BEGINDAE
Karuoombe is in Windhoek gebore en het net sokker gespeel terwyl hy sy laerskooldae by Namibia English Primary School in Katutura deurgebring het. Hy is eers op hoërskool aan rugby bekend gestel toe hy onder die hande van Jan Möhr se destydse skoolhoof, mnr. Fanie van Zyl, begin deurloop het.
“Om rugby te speel, het aanvanklik teen my sin gebeur. Op die atletiekbaan het hulle gesien ek is vinnig en so het mnr. Van Zyl my by die rugbyspan ingetrek. Eers met die verloop van tyd het ek dit begin geniet. Die liefde vir die sport het wel begin posvat,” onthou hy.
Sy groot geleentheid het in 2009 opgeduik toe Ivan Gaya sy skoolspan se afrigter was. Gaya was in sy speeldae 'n stut vir United wat ook 'n paar toetse vir Namibië gespeel het en wat deesdae 'n visepresident van die Namibië Rugby-unie is.
“Meneer Gaya het gesorg dat ons span altyd fiks was om rugby te speel en so het dit gebeur dat ek in 2009 en ook in my matriekjaar 2010 vir die o.18 Cravenweekspan gekies is.”
Hierdie deurbraak het by sy terugkeer tot 'n verdere verrassing gelei toe hy ook die Namibiese o.19-span vir die Afrikabeker-toernooi gehaal het.
“Dit het ek glad nie verwag nie, maar ek het my kanse gebruik en het albei jare o.19 gespeel wat ek gekwalifiseer het. Dit was 'n baie goeie ondervinding.”
'n Telefoonoproep deur mnr. Les Bougard, gewese nasionale sewesafrigter, was sy eerste uitnodiging om sy talent in die korter weergawe van die spel te beproef.
“Ek het besluit om die kans te vat. My eerste toernooi in Namibiese kleure was na Mombasa in Kenia in 2013. Daai tyd was ek eintlik nog klein wat kondisionering betref; die kleinste outjie in die span. Maar hulle het my op die regte plek gebruik, vir my spoed. Van toe af was ek in by die sewes.”
ALTYD UNITED
Karuuombe het sy ganse klubloopbaan by Trustco United gebly – die eerste klub vir wie hy ná skool begin speel het.
“By United het ek aan die onderpunt begin. Sommige spelers wil sommer vroeg wanneer hulle iewers in die sport begin kom, hul voelers uitsteek om na die volgende klub aan te beweeg. Ek het tevore aanbiedinge gekry om by Western Suburbs te gaan speel, maar ek is gewoond om elke naweek op vleuel vir United te begin.”
In 2015 was hy ook in die oefengroep vir die Vodacombekerreeks, hoewel hy uiteindelik geen speelkans gekry het nie.
• In die Karuuombe's se huis van vyf seuns en vyf dogters word Otjiherero gepraat.
“Ek het sustertjies wat by DHPS skoolgaan en wat bietjie slim is. Hulle praat Duits en my pa verstaan dit ook, maar daar is ek nog bietjie verlore.”
Die opgang wat Herero-sprekendes die afgelope jare in plaaslike rugby maak, is vir hom verblydend.
“Dit is veral by Unam (nasionale kampioene van 2015 en 2016) waar die spelers baie goed vorder. Hulle jong manne wíl rugby speel en hulle kán rugby speel. Ek is 'n groot ondersteuner van Unam se rugby – hoewel ek myself net as 'n United-speler sien.”
ZIMBABWE
As 'n oefenlopie het die sewesspan onlangs aan die Vic Falls-toernooi gaan deelneem waar 'n paar ander Afrika-spanne ook in aksie was. Die Namibiërs het maklik tot in die eindstryd gevorder, waar hulle egter deur 'n stewige Zimbabwe geklop is.
“Die busreis na Vic Falls was baie lank, maar dit was ook 'n baie goeie ondervinding wat bygedra het om ons span hegter saam te snoer.
“Daar was nog 'n bietjie moegheid toe ons begin speel het en ons het ook 'n paar kombinasies getoets om ons wedstrydplanne mooi agtermekaar te kry.
“Die finaal het nie so goed gegaan nie, maar ná ons terugkeer in Windhoek het ons nog 'n oefenkamp gehad en ons het veral aan ons verdediging hard gewerk. Verdediging was die aspek wat ons in Zimbabwe in die steek gelaat het, maar ek glo ons is nou gereed vir Hongkong.
“Soos afrigter Jurie (Booysen) ook sê: op die aanval is ons 100 persent, sover dit die opsomming van die situasie en die uitvoering van ons planne betref. Ons het intussen ook hard gewerk om nie soveel drieë af te staan nie en ons is vasberade om in elke wedstryd hard te werk.”
NAMIBIË SE WEDSTRYDPROGRAM
In Namibiese wintertyd is die regstreekse beeldsendings op SuperSport 5 soos volg:
Môre: teen Hongkong 06:48; teen Chili 09:26.
Saterdag: teen Sri Lanka 03:26. Kwarteindstryde: 11:18-12:50.
Sondag: Halfeindstryde 05:28-06:12. Finaal: 09:28.
Die Namibiërs se missie vir die naweek is om die stryd tussen 12 aspirerende lande te wen wat 'n enkele plek op die HSBC Wêreldsewesreeks vir 2017-'18 sal beklink.
Afrigter Jurie Booysen se manne sal beslis onder die buiteperde gereken word. Hul groepteenstanders Hongkong, Chili en Sri Lanka lyk nie onmoontlik nie, maar die taaier opposisie sal later uit Tonga, Duitsland, Uganda, Spanje, Guyana, Papoea-Nieu-Guinee, Uruguay en Jamaika te voorskyn kom.
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie