Medici steun wettiging van aborsie
’n Ginekoloog voer aan die Wet op Aborsie en Sterilisasie van 1975 is “verouderd en is in stryd met die huidige denke oor menseregte.
Jana-Mari Smith – Twee vooraanstaande Namibiese dokters het hul ondersteuning aan 'n versoekskrif gegee waarin Namibië versoek word om aborsies te wettig en gesê die debat is lankal uitstaande én dringend.
Dr. Bernard Haufiku, ’n gesondheidsadviseur vir die regering en voormalige minister van gesondheid, het gesê “vroue moet keuses hê en hulle moet self kan besluit wat hulle wil hê en wanneer hulle dit wil hê. Slegs hulle en niemand anders kan oor hulle liggame besluit nie. Vroue, soos almal, weet wat hulle wil hê en wat nie.”
Een van die land se vernaamste ginekoloë, dr. Matti Kimberg, beskryf homself as “'n mens wat teen aborsie gekant was, maar deur die werklikheid beroof is. Voorkoming is beter as genesing.”
“Ons kry op ’n gereelde basis met die tragiese nagevolge van agterstraat-aborsies te doen. Dit beïnvloed loopbane, opvoeding, toekomstige swangerskappe, gesinne en kan selfs noodlottige gevolge hê.”
Kimberg voer aan dat “die sage telkemale terug na vroueregte keer. Mans, wat gereeld wette maak, hardloop vinnig weg as hulle die realiteit en die verantwoordelikheid van ongewenste swangerskap in die gesig staar.”
Hy sê die Wet op Aborsie en Sterilisasie van 1975, wat 45 jaar gelede deur manlike politici in die apartheidsera in Suid-Afrika opgestel en geïmplementeer is, is “verouderd en is in stryd met die huidige denke oor menseregte, in hierdie geval, veral vroueregte.”
Albei het gepraat na aanleiding van die versoekskrif ‘Wettig aborsie in Namibië’ wat tot op hede byna 5 000 handtekeninge binne sewe dae verwerf het.
Geen personeel
Haufiku beklemtoon dat besprekings rondom seksuele en reproduktiewe gesondheidsregte (SRHR), insluitend aborsie, gekenmerk moet word deur nie-bevooroordeelde, deeglike en rasionele gesprekke, en dat “godsdiens en politiek daaruit gehou moet word sodat die debat tot ’n mate objektief kan wees.”
Hy het gewaarsku dat die debat oor aborsie dikwels "gekaap word deur mense en organisasies wat hul eie ideologieë en politieke of ander agendas het. Dit is vir my verbasend dat mans met allerlei bedoelings, agtergronde en vooroordele besluite wil neem en wil beheer wat vroue moet doen of nie.”
Daarbenewens moet vroue die leiding neem, aangesien hulle die meeste deur die huidige beperkings rondom aborsie beïnvloed word. Tans is die beëindiging van swangerskappe beperk tot gevalle van verkragting, bloedskande en wanneer die lewe van die moeder of die kind in gevaar is.
“Ons moet almal vroue ondersteun. Laat hulle toe om hul regte uit te oefen terwyl ons hulle ondersteun, veral die jeug. Met die geskikte inligting, soos waar hulle toegang tot reproduktiewe gesondheid en gesinsbeplanningsdienste kan kry.”
Verder sê hy die "toepaslike wette moet in plek wees om keuses vir die beëindiging van swangerskappe moontlik te maak."
Bevooroordeeld
Me. Dianne Hubbard van die Regshulpsentrum (LAC) het herhaaldelik probeer om aborsies te wettig en gewaarsku die huidige wet bevorder slegs agterstraat-aborsies.
Boonop is die wet bevooroordeeld teenoor arm Namibiërs. Hulle gesondheid is in gevaar aangesien hulle gedwing word om onwettige en dikwels gevaarlike aborsies te ondergaan, terwyl welgestelde Namibiese vroue na ander lande vir wettige en veilige aborsies gaan.
Hubbard het beklemtoon aborsieregte gaan nie oor persoonlike opinies nie.
“Alhoewel ek persoonlik teen aborsies is, glo ek nie die wet moet die toegang tot aborsie by voorkeur gedurende die vroeë stadiums van swangerskap beperk nie.”
Sy sê aborsieregte moet gepaard gaan met toepaslike, nie-veroordelende beradings- en ondersteuningsdienste.
Haufiku sê “slegs wanneer vroue die nodige inligting tot hul beskikking het en keuses kan maak, kan die gevare van agterstraat- en onwettige aborsies en al hul newe-effekte verminder.”
Haufiku waarsku die debat sal voortduur, tensy die land besluit “om rasionele insette te lewer, tot 'n rasionele gevolgtrekking te kom en 'n finale besluit neem, gewild of ongewild.”
Vroue maak saak
Me. Beauty Boois, die menseregte-aktivis wat met die versoekskrif begin het, sê vroue se seksuele gesondheid en reproduksiegesondheid word nie in Namibië “gerespekteer of beskerm” nie.
Sy voer aan die huidige wet “beroof vroue van hul welstand, gesondheid en outonomie. Dit is 'n menseregtekwessie, wat baie dringend deur ons bekwame en vooruitstrewende leiers aangespreek moet word.”
Sy voeg by die wettiging van aborsie vir vroue en meisies beteken “dat hul outonomie saak maak, hul lewens maak saak, hul vryheid maak saak, omdat ons hulle nie meer gaan vervolg omdat hulle hulself tot onveilige aborsies wend nie en ons hulle die reg gee om te kies.”
Boois werk nou saam met verskeie menseregtegroepe in Namibië om bewustheid te skep oor die tema van haar versoekskrif, wat die aborsie debat weer aangevuur het en om te verseker die gesprek sal voortgaan.
– [email protected]
Dr. Bernard Haufiku, ’n gesondheidsadviseur vir die regering en voormalige minister van gesondheid, het gesê “vroue moet keuses hê en hulle moet self kan besluit wat hulle wil hê en wanneer hulle dit wil hê. Slegs hulle en niemand anders kan oor hulle liggame besluit nie. Vroue, soos almal, weet wat hulle wil hê en wat nie.”
Een van die land se vernaamste ginekoloë, dr. Matti Kimberg, beskryf homself as “'n mens wat teen aborsie gekant was, maar deur die werklikheid beroof is. Voorkoming is beter as genesing.”
“Ons kry op ’n gereelde basis met die tragiese nagevolge van agterstraat-aborsies te doen. Dit beïnvloed loopbane, opvoeding, toekomstige swangerskappe, gesinne en kan selfs noodlottige gevolge hê.”
Kimberg voer aan dat “die sage telkemale terug na vroueregte keer. Mans, wat gereeld wette maak, hardloop vinnig weg as hulle die realiteit en die verantwoordelikheid van ongewenste swangerskap in die gesig staar.”
Hy sê die Wet op Aborsie en Sterilisasie van 1975, wat 45 jaar gelede deur manlike politici in die apartheidsera in Suid-Afrika opgestel en geïmplementeer is, is “verouderd en is in stryd met die huidige denke oor menseregte, in hierdie geval, veral vroueregte.”
Albei het gepraat na aanleiding van die versoekskrif ‘Wettig aborsie in Namibië’ wat tot op hede byna 5 000 handtekeninge binne sewe dae verwerf het.
Geen personeel
Haufiku beklemtoon dat besprekings rondom seksuele en reproduktiewe gesondheidsregte (SRHR), insluitend aborsie, gekenmerk moet word deur nie-bevooroordeelde, deeglike en rasionele gesprekke, en dat “godsdiens en politiek daaruit gehou moet word sodat die debat tot ’n mate objektief kan wees.”
Hy het gewaarsku dat die debat oor aborsie dikwels "gekaap word deur mense en organisasies wat hul eie ideologieë en politieke of ander agendas het. Dit is vir my verbasend dat mans met allerlei bedoelings, agtergronde en vooroordele besluite wil neem en wil beheer wat vroue moet doen of nie.”
Daarbenewens moet vroue die leiding neem, aangesien hulle die meeste deur die huidige beperkings rondom aborsie beïnvloed word. Tans is die beëindiging van swangerskappe beperk tot gevalle van verkragting, bloedskande en wanneer die lewe van die moeder of die kind in gevaar is.
“Ons moet almal vroue ondersteun. Laat hulle toe om hul regte uit te oefen terwyl ons hulle ondersteun, veral die jeug. Met die geskikte inligting, soos waar hulle toegang tot reproduktiewe gesondheid en gesinsbeplanningsdienste kan kry.”
Verder sê hy die "toepaslike wette moet in plek wees om keuses vir die beëindiging van swangerskappe moontlik te maak."
Bevooroordeeld
Me. Dianne Hubbard van die Regshulpsentrum (LAC) het herhaaldelik probeer om aborsies te wettig en gewaarsku die huidige wet bevorder slegs agterstraat-aborsies.
Boonop is die wet bevooroordeeld teenoor arm Namibiërs. Hulle gesondheid is in gevaar aangesien hulle gedwing word om onwettige en dikwels gevaarlike aborsies te ondergaan, terwyl welgestelde Namibiese vroue na ander lande vir wettige en veilige aborsies gaan.
Hubbard het beklemtoon aborsieregte gaan nie oor persoonlike opinies nie.
“Alhoewel ek persoonlik teen aborsies is, glo ek nie die wet moet die toegang tot aborsie by voorkeur gedurende die vroeë stadiums van swangerskap beperk nie.”
Sy sê aborsieregte moet gepaard gaan met toepaslike, nie-veroordelende beradings- en ondersteuningsdienste.
Haufiku sê “slegs wanneer vroue die nodige inligting tot hul beskikking het en keuses kan maak, kan die gevare van agterstraat- en onwettige aborsies en al hul newe-effekte verminder.”
Haufiku waarsku die debat sal voortduur, tensy die land besluit “om rasionele insette te lewer, tot 'n rasionele gevolgtrekking te kom en 'n finale besluit neem, gewild of ongewild.”
Vroue maak saak
Me. Beauty Boois, die menseregte-aktivis wat met die versoekskrif begin het, sê vroue se seksuele gesondheid en reproduksiegesondheid word nie in Namibië “gerespekteer of beskerm” nie.
Sy voer aan die huidige wet “beroof vroue van hul welstand, gesondheid en outonomie. Dit is 'n menseregtekwessie, wat baie dringend deur ons bekwame en vooruitstrewende leiers aangespreek moet word.”
Sy voeg by die wettiging van aborsie vir vroue en meisies beteken “dat hul outonomie saak maak, hul lewens maak saak, hul vryheid maak saak, omdat ons hulle nie meer gaan vervolg omdat hulle hulself tot onveilige aborsies wend nie en ons hulle die reg gee om te kies.”
Boois werk nou saam met verskeie menseregtegroepe in Namibië om bewustheid te skep oor die tema van haar versoekskrif, wat die aborsie debat weer aangevuur het en om te verseker die gesprek sal voortgaan.
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie