Nuwe manier van begrafnis hou

In hierdie tye wonder baie mense – ek inkluis – of die dood die belangrikste ding is by begrafnisse, soos mense hulle by begrafnisse gedra.

Gaan ons om ons medelye aan die naasbestaandes te betoon of gaan ons om met ons kleredrag te spog?

Ek het die begrafnis van my vriendin se suster in die Kunenestreek bygewoon. Dit was die eerste Covid-begrafnis wat ek bygewoon het. Ek is gewoond aan dosyne, selfs honderde begrafnisgangers, maar met hierdie Covid uit China was ons heelwat minder bywoners weens streng regulasies; omtrent so 30 in totaal. Almal moes ver van mekaar sit; dit het gelyk asof ons nie dieselfde begrafnis bygewoon het nie.

Ek het gevoel sommige het net gekom om gesien te word. Die diens het die Saterdagoggend by die huis van die oorledene begin waar ons ons laaste eer betoon het.

Daarvandaan het ons kerk toe beweeg. Ná die kerkdiens is 'n paar mense na die graf toe, waar die pastoor ons 'n mooi afsluiting gegee het.

Ons is daarna weer terug huis toe, waar daar reeds 'n massa mense by die huis saamgedrom het. Ek het gewonder waar kom dié groep mense vandaan of was hulle dalk net laat? Dit het egter geblyk dat dit dorpsmense is wat gekom het om in hul voertuie te sit en eet.

Hulle het selfs borde eetgoed aangevra met hulle musiek wat in die voertuie gedreun het.

Ek was dronkgeslaan oor hierdie mense se optrede. Ek verstaan dit nie. My vraag is wat soek jy by 'n begrafnis as jy net daar is vir die kos en drinkgoed?

Daardie is nog kleinighede; wanneer die liggaam ter ruste gelê word, moet almal in die familie dieselfde aantrek. Dit beteken geld moet uitgegee word om klere te maak. Wat nou van die oorledene se kinders of ma of oom wat agtergelaat word? Kan ons nie eerder daardie geld gebruik om die mense se krag en water te betaal en/of skoolklere vir die kinders te koop nie?

Dit voel soms vir my ons moet terugkeer na die Bybel waar Jesus sê dat die dooies die dooies moet begrawe, want ons mensdom vererger net begrafnisse.

Ek het altyd gewonder wat die dood is, maar hierdie gevreesde Covid het vir my geleer die dood is net deel van ons bestaan. Tradisionele maniere van begrafnisdienste hou, is ook deur Covid verander.

In die ou dae het ons vrouens uitgeblink by begrafnisse en ons het gewys hoe duur en mooi ons kon aantrek. Maar dit is ook nou iets van verlede, want met die masker herken niemand ons nie.

Ek is nogtans bly dat ons hier in Afrika nie meer ons oorledenes vier weke of selfs maande moet laat lê voor hulle begrawe word nie. Baie geld is destyds uitgegee deur beeste en bokke te slag vir mense wat uit al die uithoeke van die land vir die begrafnis gekom het. Elke begrafnis was 'n kompetisie oor wie se kis die mooiste was.

Nou met Covid het ons goedkoper begrafnisse begin hou. Ons is minder in die skuld omdat ons ook minder mense in 'n kort tydjie van kos en drinkgoed hoef te voorsien.

Ek hoop maar ons hou aan met hierdie nuwe manier van begrafnisse hou.