Onderwys: Boelies en jeugmisdaad

Godfrey Kleinhans - Behoeftes aan verandering dwing ‘n mens se gedagtes altyd in die rigting van die prossesse van skoolbestuur, vernuwing van kurrikula en onderrig en leer.

Hoewel almal bewus is van boelies op skoolpersele, is navorsing daaroor redelik beperk. Navorsers soek deesdae veral na die verhouding tussen hierdie verskynsel en algemene jeugmisdaad.

Sielkundige- en sosiologiese studies wil ‘n mens laat glo dat omgewings (ouerhuise en woonbuurte) waar gevoelloosheid, geniepsigheid en afknouery algemeen is ‘n bepalende rol speel in die kweek van boelies en kindermisdadigers. As die woonadres van sulke kinders 'n omgewingsfaktor is, is dit logies dat groepe van hierdie kinders dieselfde skole sal bywoon.

Onlangse navorsing toon die boelieverskynsel word ‘n werklike deel van die "etos" van sulke skole. Sommige leerlinge maak dit hul plig om skoolmaats te intimideer terwyl ander die skoolperseel met wapens betree.

By baie skole het visentering ‘n aspek van dissiplinêre beleid geword. Maar baie geskille word ná skool en buite die skoolgronde afgehandel.

Aggressie vind by skole uitdrukking op verskeie wyses. Dit verg waaksaamheid, opmerksaamheid en ‘n deeglike begrip van die situasies deur skoolhoofde en leerkragte om dit raak te sien.

Kinders vertel hul stories oor boelie en geweld by die skool, op straat en by ouerhuise op verskeie en uitlopende wyses. Baie kan gelees word in sketse en opstelle terwyl ander teruggetrokke raak en ‘n duidelike agteruitgang in hul prestasie opgemerk kan word.

Voortydige skoolverlating is een van die gevolge. 'n Leerling kan selfs selfmoord oorweeg.

Die meeste manifestasies van geweld teenoor kinders is maklik identifiseerbaar. Sommige vereis egter ‘n fyn-kyk en ‘n kyk-weer om fyner nuanses op te merk. Die identifisering daarvan in die slagoffer is net so belangrik as in die boelie.

Plaaslike nuusberigte oor beweerde moorde deur twee laerskoolleerlinge is skrikwekkend. Talle vrae duik nou op oor die radio en in sosiale media, byvoorbeeld oor die aanhouding van kinders, sulke verhore en aspekte van skoolbestuur. Sommige uitsprake is verdoemend terwyl ander mense bekommerd is oor die kinders se toekoms. Die vraag bly staan: wat nou?

Ons benodig die gesamentlike menings en insigte van die polisie, maatskaplike werkers, regslui en skoolsielkundiges. ‘n Komitee bestaande uit ‘n senior polisiebeampte, ‘n senior maatskaplike praktisyn, ‘n senior skoolsielkundige en ‘n senior staatsaanklaer behoort die howe te help met gebalanseerde profiele van die slagoffers en aanvallers. 'n Effektiewe netwerk moet tussen so ‘n komitee en skoolsielkundiges en vaardigheidsonderwysers in streke bestaan. Die koste behoort minimaal te wees omdat die persone reeds in die staatsdiens is. En hierdie soort misdaad vind nie elke dag plaas nie.

(Ek dra hierdie rubriek op aan ‘n oudkollega en vriend, Frans Cloete van Rehoboth. Fanna het baie van ons lewens verryk met sy groot sin vir humor. Twee van die voorregte in die lewe is om liefde te kan gee en liefde te kan ontvang. Almal wat Fanna geken het, het hom mettertyd liefgekry. Rus sag my vriend.)

- [email protected]