Verkiesings 2019: Vertroue in opposisiepartye
Christie Keulder – ‘n Mens kan sommige mense dalk nie blameer dat hulle wonder of vanjaar ‘n verkiesingsjaar is nie.
Dusver was daar min vuurwerke. Veldtogte is relatief beperk, min manifeste is nog bekendgestel en oor politieke vergaderings word nie baie berig nie.
Beleef Namibië ‘n ernstige geval van politieke uitputting; ‘n politieke dooiepunt waaruit niemand weet wat die uitweg is nie? Het ons ophou omgee, het ons idees opgeraak of is politieke partye se hulpbronne eenvoudig te beperk?
Namibiërs se begrip van, en ondersteuning vir veelpartydemokrasie het die afgelope drie dekades toegeneem. Die rol van opposisiepartye word ook beter verstaan, maar mense is nie noodwendig oortuig dat die huidige opposisie baie waarde aan kiesers bied nie.
Dit gaan nie net oor vertroue nie. Grafiek 1 wys egter vertroue in opposisiepartye is redelik min – hoewel nog nie kritiek laag nie. Die vertroue, bereken op 34% in 2017, is aansienlik minder as die 47% wat in 2014 aangeteken is. Dit is slegte nuus.
Die oorsaak is nie ‘n gebrek aan politieke ruimte nie. Data toon 57% van Namibiërs dink opposisiepartye het groter vryhede. Net 10% van deelnemers het gedink opposisiekandidate word verhoed om aan verkiesings deel te neem.
Grafiek 2 wys vertroue in opposisiepartye stem nie sterk ooreen met gevoelens van verbondenheid tot ‘n spesifieke opposisieparty nie.
Vertroue in opposisiepartye is konstant groter as ondersteuning vir ‘n spesifieke opposisieparty. Die verskil is strykdeur meer as 10% en in 2014 – die jaar waarin die vorige algemene verkiesing plaasgevind het – was die gaping op 21% die grootste nog.
Beteken dit opposisie as beginsel het groter aanhang as die steun wat enige opposisieparty prakties kan werf?
Waarheen is Namibië op pad?
* Data is ontleen aan die Afrobarometer, 'n Pan-Afrikaanse reeks opnames oor houdings oor demokrasie, bestuur en die gemeenskap. Besoek afrobarometer.org vir meer besonderhede.
Dusver was daar min vuurwerke. Veldtogte is relatief beperk, min manifeste is nog bekendgestel en oor politieke vergaderings word nie baie berig nie.
Beleef Namibië ‘n ernstige geval van politieke uitputting; ‘n politieke dooiepunt waaruit niemand weet wat die uitweg is nie? Het ons ophou omgee, het ons idees opgeraak of is politieke partye se hulpbronne eenvoudig te beperk?
Namibiërs se begrip van, en ondersteuning vir veelpartydemokrasie het die afgelope drie dekades toegeneem. Die rol van opposisiepartye word ook beter verstaan, maar mense is nie noodwendig oortuig dat die huidige opposisie baie waarde aan kiesers bied nie.
Dit gaan nie net oor vertroue nie. Grafiek 1 wys egter vertroue in opposisiepartye is redelik min – hoewel nog nie kritiek laag nie. Die vertroue, bereken op 34% in 2017, is aansienlik minder as die 47% wat in 2014 aangeteken is. Dit is slegte nuus.
Die oorsaak is nie ‘n gebrek aan politieke ruimte nie. Data toon 57% van Namibiërs dink opposisiepartye het groter vryhede. Net 10% van deelnemers het gedink opposisiekandidate word verhoed om aan verkiesings deel te neem.
Grafiek 2 wys vertroue in opposisiepartye stem nie sterk ooreen met gevoelens van verbondenheid tot ‘n spesifieke opposisieparty nie.
Vertroue in opposisiepartye is konstant groter as ondersteuning vir ‘n spesifieke opposisieparty. Die verskil is strykdeur meer as 10% en in 2014 – die jaar waarin die vorige algemene verkiesing plaasgevind het – was die gaping op 21% die grootste nog.
Beteken dit opposisie as beginsel het groter aanhang as die steun wat enige opposisieparty prakties kan werf?
Waarheen is Namibië op pad?
* Data is ontleen aan die Afrobarometer, 'n Pan-Afrikaanse reeks opnames oor houdings oor demokrasie, bestuur en die gemeenskap. Besoek afrobarometer.org vir meer besonderhede.
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie