Omgewingsministerie se regulering is ‘onredelik’
Bewaringsgebiede staan voor 'n reuse-uitdaging
Anders as in 2012, is die nuwe regulasie in 2022 sonder konsultasie met belanghebbendes opgestel en is dit nie onderhewig aan wetenskaplike argumente nie, volgens die N/a'ankusê-stigting.
Frank Steffen – Die N/a’ankusê-stigting het die hooggeregshof genader om regulasie no. 278, wat betrekking het op die “aanhouding van groot karnivore”, teen te staan.
Dié nuwe regulasie sluit aansienlike veranderinge in, waarvan sommige blykbaar heeltemal op die situasie by N/a’ankusê se geriewe fokus. ’n Hernude versoek aan die ministerie van die omgewing, bosbou en toerisme vir ’n skriftelike verklaring bly onsuksesvol.
Regulasie 278 (2022) vervang regulasie 85 van 2012. Beide is gebaseer op die Wet op Natuurbewaring no. 4 van 1975 en is regulasies wat deur die minister (nie die parlement nie) goedgekeur kan word.
Die belangrikste verskil is dat die vorige regulasie onder die destydse minister van die omgewing en toerisme (MET), me. Netumbo Nandi-Ndaitwah, voorafgegaan is deur wydlopende gesprekke en konsultasies met belanghebbendes. Die huidige omgewingsminister, mnr. Pohamba Shifeta, daarenteen, se amptenare het die regulasie eiehandig opgestel.
Die regulasies handel oor situasies wat nie deur behoorlik gekwalifiseerde mense begryp of verstaan kan word nie.
Dit gaan nie net oor veeartse of soortgelyke professionele mense nie, maar ook oor mense wat al jare met die welstand van diere te doen het. Mense wat deels staatmaak op ander se vorige ervarings om dit dan weer oor te dra.
REDDING WORD ONMOONTLIK
Ingevolge die nuwe regulasie blyk dit dat die ministerie in beginsel alle inisiatiewe teenwerk wat die welstand van wilde diere bevorder.
Met die nuwe regulasie sou die hervestiging van die olifant Apollo vanaf die Swakopriviermond na die N/a’ankusê-bewaringsgebied nie moontlik wees nie.
Die woestynaangepaste leeus, wat weens die voortdurende droogte in die noordweste van die land gevolglik aan hongersnood uitgelewer was, sou nie per helikopter na ’n privaat park hervestig en gered kon word nie.
N/a’ankusê het vier sake as basis vir sy aansoek in die hooggeregshof ingedien. In elk van die sake is luiperds die kern. Die hoof van die department natuurbewaring, me. Penda Shimali, het in al vier sake die opdrag gegee om die diere te skiet, alhoewel boere en veeartse hulle uitgespreek het ten gunste daarvan dat N/a’ankusê óf die diere oorneem óf hulle met ’n halsband toerus sodat die diere gemonitor kan word.
Volgens die nuwe regulasie mag N/a’ankusê nie meer diere sonder ’n permit hervestig nie – selfs nie binne dieselfde park nie.
Vir ’n maatskappy wat teoreties skielik vyf keer soveel ruimte vir roofdiere benodig as voorheen (nou vyf hektaar per dier vergeleke met die vorige een hektaar), is dit byna onmoontlik. Dit aangesien hul wildreservate ook landswyd versprei is, altyd met die doel om diere weer in die natuur vry te laat wanneer die dier weer na hulself kan omsien.
SOSIALE MEDIA VERBIED
Interaksies tussen mense en diere mag in die toekoms nie meer op sosialemediaplatforms gepubliseer word nie.
Dit is nog onduidelik hoe ’n dierebeskermingsinisiatief veronderstel is om wêreldwyd geld in te samel sonder sosialemediabetrokkenheid.
Die organisasie kan nie beheer watter beelde in die sosiale media gedeel word deur mense wat parke soos N/a’ankusê besoek nie. Deesdae is dit sosialemediabetrokkenheid wat toeriste lok, veral in Namibië se buurlande.
Dit is net twee van die vele uitdagings wat parke in die gesig staar wat duur betaal het om reëls sedert 2012 af te dwing, net om nuwe wysigings in die gesig te staar.
Dr. Rudie van Vuuren van die N/a’ankusê-stigting sê die stigting wil dit “namens die Namibiese natuurlewe” teenstaan.
– [email protected]
Dié nuwe regulasie sluit aansienlike veranderinge in, waarvan sommige blykbaar heeltemal op die situasie by N/a’ankusê se geriewe fokus. ’n Hernude versoek aan die ministerie van die omgewing, bosbou en toerisme vir ’n skriftelike verklaring bly onsuksesvol.
Regulasie 278 (2022) vervang regulasie 85 van 2012. Beide is gebaseer op die Wet op Natuurbewaring no. 4 van 1975 en is regulasies wat deur die minister (nie die parlement nie) goedgekeur kan word.
Die belangrikste verskil is dat die vorige regulasie onder die destydse minister van die omgewing en toerisme (MET), me. Netumbo Nandi-Ndaitwah, voorafgegaan is deur wydlopende gesprekke en konsultasies met belanghebbendes. Die huidige omgewingsminister, mnr. Pohamba Shifeta, daarenteen, se amptenare het die regulasie eiehandig opgestel.
Die regulasies handel oor situasies wat nie deur behoorlik gekwalifiseerde mense begryp of verstaan kan word nie.
Dit gaan nie net oor veeartse of soortgelyke professionele mense nie, maar ook oor mense wat al jare met die welstand van diere te doen het. Mense wat deels staatmaak op ander se vorige ervarings om dit dan weer oor te dra.
REDDING WORD ONMOONTLIK
Ingevolge die nuwe regulasie blyk dit dat die ministerie in beginsel alle inisiatiewe teenwerk wat die welstand van wilde diere bevorder.
Met die nuwe regulasie sou die hervestiging van die olifant Apollo vanaf die Swakopriviermond na die N/a’ankusê-bewaringsgebied nie moontlik wees nie.
Die woestynaangepaste leeus, wat weens die voortdurende droogte in die noordweste van die land gevolglik aan hongersnood uitgelewer was, sou nie per helikopter na ’n privaat park hervestig en gered kon word nie.
N/a’ankusê het vier sake as basis vir sy aansoek in die hooggeregshof ingedien. In elk van die sake is luiperds die kern. Die hoof van die department natuurbewaring, me. Penda Shimali, het in al vier sake die opdrag gegee om die diere te skiet, alhoewel boere en veeartse hulle uitgespreek het ten gunste daarvan dat N/a’ankusê óf die diere oorneem óf hulle met ’n halsband toerus sodat die diere gemonitor kan word.
Volgens die nuwe regulasie mag N/a’ankusê nie meer diere sonder ’n permit hervestig nie – selfs nie binne dieselfde park nie.
Vir ’n maatskappy wat teoreties skielik vyf keer soveel ruimte vir roofdiere benodig as voorheen (nou vyf hektaar per dier vergeleke met die vorige een hektaar), is dit byna onmoontlik. Dit aangesien hul wildreservate ook landswyd versprei is, altyd met die doel om diere weer in die natuur vry te laat wanneer die dier weer na hulself kan omsien.
SOSIALE MEDIA VERBIED
Interaksies tussen mense en diere mag in die toekoms nie meer op sosialemediaplatforms gepubliseer word nie.
Dit is nog onduidelik hoe ’n dierebeskermingsinisiatief veronderstel is om wêreldwyd geld in te samel sonder sosialemediabetrokkenheid.
Die organisasie kan nie beheer watter beelde in die sosiale media gedeel word deur mense wat parke soos N/a’ankusê besoek nie. Deesdae is dit sosialemediabetrokkenheid wat toeriste lok, veral in Namibië se buurlande.
Dit is net twee van die vele uitdagings wat parke in die gesig staar wat duur betaal het om reëls sedert 2012 af te dwing, net om nuwe wysigings in die gesig te staar.
Dr. Rudie van Vuuren van die N/a’ankusê-stigting sê die stigting wil dit “namens die Namibiese natuurlewe” teenstaan.
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie