Bly van die gras af

Marianna Marks – Dit was nog nie heeltemal jakaranda-tyd nie, maar die bloeisels was naby. Sy kon dit aanvoel toe sy die gras oor en oor tussen haar kaal tone streel. Hierdie was ’n tyd van nuwe geleenthede – ’n soort van hernuwing saam met die lenteson ná jare van rusteloosheid in die Kaap. Sy kan weer vrylik droom – van haar toekoms as ’n verpleegster, ’n nuwe stad en miskien ook ’n lewenspad saam met iemand spesiaal. . .Sy leun agteroor en haar lang, swart hare gly-gly oor haar skouers terwyl die son saggies haar skouers streel.Sy diep stem laat haar skrik.“Kan jy dan nie lees nie? Die bordjie sê duidelik, ‘Bly van die gras af’.”Dis ’n jong man en sy kan sy donker oë sien flits van irritasie.“Jammer,” antwoord sy. Sy sien sy oë op haar terwyl sy haar bene een vir een ontkruis en stadig opstaan.Die son se strale voel skielik nie meer so warm nie en sy trek haar dun truitjie styf vas teen haar skouers.“Nog net ’n paar meter verder...,” fluister sy saggies aan haarself. Die groen bankie omhels haar moeë lyf. Een vir een trek sy haar sandale stadig aan.Die mense stroom vlak voor haar verby – party glimlag, meeste lyk of hulle eerder moet draf. Dit pla haar nie. Haar gedagtes is op die vreemdeling hier voor haar.“Hy is net ’n jong man,” sê sy aan haarself. “Maar sy oë lyk gaaf en intelligent; miskien moet jy ontspan.”Sy draai haar hare liggies met haar hand om haar nek en lig haar gesig skuins na hom.“Jy het seker iets beter om te doen as om mense te laat skrik?” vra sy kamma braaf. “Werk jy dan hier?”Sy sien sy oë op haar mond rus. Dit voel soos ’n ewigheid voor hy sy oë oplig en met haar bloukol-blou oë kontak maak. Haar wange is skielik pienk en sy skuif effens ongemaklik terug op die bankie; verlig toe sy sien dat dit hom uiteindelik laat glimlag.Sy glimlag terug en let op hoe hy amper sy balans verloor. Hulle oë ontmoet weer, maar die keer glimlag hulle albei – asof hulle dit beplan het.“Ek wou net ’n bietjie rus. Dit was ’n lang dag by die hospitaal,” sê sy terwyl sy stadig begin stap na die lenteblomme wat haar soos ’n magneet aantrek aan die anderkant van die paadjie.“Wat doen jy daar?” vra hy met ’n nuuskierige frons. “By die hospitaal, bedoel ek.”“Ek ontvang opleiding om ’n verpleegster te word,” antwoord sy. “Maar ek het so pas begin, so ek moet nog daaraan gewoond raak.”“Ek sien,” sê hy. “Ek ontvang ook opleiding hier by Telkom as tegnikus.”Sy sien hoe hy effens huiwer, maar tog vra hy: “Wil jy ’n pot rooibos deel hier onder by die kafee?”Net soos ’n digter eenmaal gesê het oor twee waterkewertjies wat met mekaar begin dans, begin die kring om hom en die kring om haar ineenkring.Koffie, fliek en ure van hand aan hand saamloop en praat oor drome, kindwees en musiek. Die jakarandas bloei en jaar na jaar strooi hulle blou-pers konfetti die strate vol. Die kring om hom en haar raak sterker en toe ook een.Werk, reis, kinders, kerk... kringend gaan om hom en haar die tyd verby, die tyd verby.Dis ’n soet betowering van hy en sy, van sy en hy, dink sy.Hy is haar sielsmaat, haar huispriester, haar man.Groter en groter raak die kring – werk, reis, kinders, kerk.Maar die kring van werk raak ook uiteindelik ’n brak verbittering. Nie skielik uitmekaar verskrik – dis altyd eerder, “O, waar is jy?” en dan “Is jy eintlik bly?”Nou kring dit nie meer om hom en haar nie – dis kring en teenkring van tyd en werk, verpligtinge tussen kinders en kerk. Dis hy en sy, sy en hy.Intussen gaan so ook die tyd verby, die tyd verby.Die gras word droog, die gras raak lank, die gras word nat.Soos die waterkewers is hulle nou uitmekaar verskrik.Die kring van ma-wees, vrou-wees, huisoppasser en kerkmens, het ook die water se spieël gebreek.Die gras is groen, die gras het dou. Sy het lankal nie meer kans om kaalvoet op die gras te loop nie.Dis weer September in die Jakaranda-stad.Die bloeisels is op pad, sy kan dit aanvoel. Haar tone is weer in sandale, maar sy kan die dou voel tussen haar tone terwyl sy saggies stap op die gras.Hy is nie meer daar nie, Die bordjie “Bly van die gras af” ook nie.Dit kring weer om haar, maar die kring en teenkring van hy en sy, van sy en hy is vir nou eers verby. Daar is nou net weer sy. – Gasskrywer – mariannamarks@btinternet.com

Bly van die gras af

Kommentaar

Republikein 2025-04-09

Meld asseblief aan om kommentaar te lewer

Bly van die gras af

Kommentaar

Republikein 2025-04-09

Meld asseblief aan om kommentaar te lewer

MELD AAN

Advertensie