Boeke is nie van papier nie
René Hugo – ’n Goeie vriend vertel die volgende: “Op die lughawe was daar ’n man wat heeltyd gesit en lees het. Ook in die tou mense wat in die vliegtuig geklim het, het hy gestaan en lees. En in die vliegtuig sit hy wraggies weer en lees!”
My vriend se verstomming was onbegryplik – want dit is presies wat ek sou doen. Ek lewe om te lees. En glo: “A reader lives a thousand lives before he dies.” Hoe wonderlik om deel van dié duisende lewens te wees!
Ek onthou ek het my eerste Trompie-boek in graad 1 gelees. Daarna het gevolg: Saartjie, die Keurboslaan-reeks, Maasdorp se meisies, die Uile van Kranskop. . . en alle gedrukte materiaal waarop ek my hande kon lê.
Deur die genade is Manlief ook ’n kompulsiewe leser. Hy vertel dat hulle op skool, in die Vrystaatse platteland, aangemoedig is om tydens pouse na die dorp se biblioteek te gaan. En so was hy nooit sonder leesmateriaal nie. Snags, as hy iets baie lekker gehad het om te lees – en Ma het gesê ligte moet nou uit – het hy met sy kop en boek onder die komberse, by die lig van ’n flits, gelees.
Hierdie stories onderstreep die belangrike invloed van ’n “lees-atmosfeer” in ’n huis. Ek onthou dat Pa vir my en Boet op Sondagmiddae weerskante van hom op die bank tuisgemaak het. Dan het hy uit sy kosbare stel rooi Langehovens gelees. Van: Brolloks en Bittergal, Herrie op die Ou Tremspoor en Sonde met die Bure. Al 12 hierdie boeke is nou in ons boekrak. En ons geniet hulle steeds.
Omdat ek en Manlief lesers is, het ons veral oor vakansietye hierdie passie uitgeleef. Ons het gereeld met die karavaan vir sowat drie weke na Cape Vidal gegaan. Met ’n wasgoedsak vol boeke. En gelees – terwyl ander vakansiegangers visgevang, geswem en gesonbraai het. Die tannie in ’n karavaan langs ons het beweer “dit moet ‘blou’ boeke wees wat mens so kan boei!”
Net soos ’n huis-atmosfeer belangrik is om kinders te leer lees, speel die skool ook ’n spesiale rol. Baie kinders het vir die eerste maal die waarde van ’n biblioteek in hul skoolbiblioteek ervaar. En ook so die genot van lees-sonder-geld-gee beleef.
Dit is veral onderwysers wat hier ’n onskatbare rol speel. Manlief sê dat hy die woorde van sy Engelse onderwyser altyd sal onthou: “There is not enough time to read good books – read only the best.”
Dit bring my by die wonderlike invloed wat ’n biblioteek kan hê. Soos meeste dinge hang die sukses van hierdie plekke natuurlik af van die kennis, vaardigheid en gesindheid van die biblioteekpersoneel. Ek het onlangs op so ’n spesiale biblioteek afgekom. Die boeke was BAIE, goed versorg en presies gerangskik. Daar was oorvloedige tafels en stoele. Sonlig het die vertrek oorstroom en die hele omgewing het genooi, “kom soek ’n boek, ’n paar boeke, en sit en lees”. Dit was die dorpsbiblioteek op Darling in die Wes-Kaap. Ek oorweeg baie sterk om te verhuis. . .
Hier in Windhoek het ons darem iets wat amper so wonderlik soos ’n goeie biblioteek is – Uncle Spike’s. Dit is ’n boekwinkel wat veral tweedehandse boeke verkoop en verruil. Met rakke wat oorloop van lekkerlees, bekostigbare leesstof. En ’n spesiale boeke-atmosfeer.
Baie mense (as hul finansies of fisieke toestand dit toelaat) kan die luukse van reis en verre lande en vreemde gewoontes ervaar. Maar nie almal is hiertoe in staat nie. ’n Vriendin in die aftreeoord waar ek woon, is in ’n rystoel gekluister. Maar sy LEES. En sy vertel dat boeke vir haar soos ’n vliegtuig, die trein en ver paaie na vreemde lande is.
Om te lees is sekerlik een van die wonderlikstes gawes wat aan die mens geskenk is. Miskien is dit juis daarom dat die Bybel altyd vir my oopval by “In die begin was daar die Woord. . .”
– Gasskrywer
– [email protected]
* Rubrieke, meningstukke, briewe en SMS’e deur lesers en meningvormers weerspieël nie noodwendig die siening van Republikein of Namibia Media Holdings (NMH) nie. As mediahuis onderskryf NMH die etiese kode vir Namibiese media, soos toegepas deur die Media-ombudsman.
My vriend se verstomming was onbegryplik – want dit is presies wat ek sou doen. Ek lewe om te lees. En glo: “A reader lives a thousand lives before he dies.” Hoe wonderlik om deel van dié duisende lewens te wees!
Ek onthou ek het my eerste Trompie-boek in graad 1 gelees. Daarna het gevolg: Saartjie, die Keurboslaan-reeks, Maasdorp se meisies, die Uile van Kranskop. . . en alle gedrukte materiaal waarop ek my hande kon lê.
Deur die genade is Manlief ook ’n kompulsiewe leser. Hy vertel dat hulle op skool, in die Vrystaatse platteland, aangemoedig is om tydens pouse na die dorp se biblioteek te gaan. En so was hy nooit sonder leesmateriaal nie. Snags, as hy iets baie lekker gehad het om te lees – en Ma het gesê ligte moet nou uit – het hy met sy kop en boek onder die komberse, by die lig van ’n flits, gelees.
Hierdie stories onderstreep die belangrike invloed van ’n “lees-atmosfeer” in ’n huis. Ek onthou dat Pa vir my en Boet op Sondagmiddae weerskante van hom op die bank tuisgemaak het. Dan het hy uit sy kosbare stel rooi Langehovens gelees. Van: Brolloks en Bittergal, Herrie op die Ou Tremspoor en Sonde met die Bure. Al 12 hierdie boeke is nou in ons boekrak. En ons geniet hulle steeds.
Omdat ek en Manlief lesers is, het ons veral oor vakansietye hierdie passie uitgeleef. Ons het gereeld met die karavaan vir sowat drie weke na Cape Vidal gegaan. Met ’n wasgoedsak vol boeke. En gelees – terwyl ander vakansiegangers visgevang, geswem en gesonbraai het. Die tannie in ’n karavaan langs ons het beweer “dit moet ‘blou’ boeke wees wat mens so kan boei!”
Net soos ’n huis-atmosfeer belangrik is om kinders te leer lees, speel die skool ook ’n spesiale rol. Baie kinders het vir die eerste maal die waarde van ’n biblioteek in hul skoolbiblioteek ervaar. En ook so die genot van lees-sonder-geld-gee beleef.
Dit is veral onderwysers wat hier ’n onskatbare rol speel. Manlief sê dat hy die woorde van sy Engelse onderwyser altyd sal onthou: “There is not enough time to read good books – read only the best.”
Dit bring my by die wonderlike invloed wat ’n biblioteek kan hê. Soos meeste dinge hang die sukses van hierdie plekke natuurlik af van die kennis, vaardigheid en gesindheid van die biblioteekpersoneel. Ek het onlangs op so ’n spesiale biblioteek afgekom. Die boeke was BAIE, goed versorg en presies gerangskik. Daar was oorvloedige tafels en stoele. Sonlig het die vertrek oorstroom en die hele omgewing het genooi, “kom soek ’n boek, ’n paar boeke, en sit en lees”. Dit was die dorpsbiblioteek op Darling in die Wes-Kaap. Ek oorweeg baie sterk om te verhuis. . .
Hier in Windhoek het ons darem iets wat amper so wonderlik soos ’n goeie biblioteek is – Uncle Spike’s. Dit is ’n boekwinkel wat veral tweedehandse boeke verkoop en verruil. Met rakke wat oorloop van lekkerlees, bekostigbare leesstof. En ’n spesiale boeke-atmosfeer.
Baie mense (as hul finansies of fisieke toestand dit toelaat) kan die luukse van reis en verre lande en vreemde gewoontes ervaar. Maar nie almal is hiertoe in staat nie. ’n Vriendin in die aftreeoord waar ek woon, is in ’n rystoel gekluister. Maar sy LEES. En sy vertel dat boeke vir haar soos ’n vliegtuig, die trein en ver paaie na vreemde lande is.
Om te lees is sekerlik een van die wonderlikstes gawes wat aan die mens geskenk is. Miskien is dit juis daarom dat die Bybel altyd vir my oopval by “In die begin was daar die Woord. . .”
– Gasskrywer
– [email protected]
* Rubrieke, meningstukke, briewe en SMS’e deur lesers en meningvormers weerspieël nie noodwendig die siening van Republikein of Namibia Media Holdings (NMH) nie. As mediahuis onderskryf NMH die etiese kode vir Namibiese media, soos toegepas deur die Media-ombudsman.
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie