Die Grieks van simbole

René Hugo – Jare gelede het ek en Manlief besluit om ’n luukse, wegbreeknaweek sonder kinders of verantwoordelikhede te geniet.

Ons sou na ’n spesiale, intieme, klein hotelletjie diep in die Brandberg gaan en die dae deurbring deur te lees, lekker flieks op die televisie te kyk en in die algemeen net sleg te wees.

Daar was ook ’n belangrike rugbywedstryd waarna ons vir ’n verandering ”saam” sou kyk.

Ongelukkig het dit nie so uitgewerk nie.

Die feit dat ons tegnologies-onderlegde Seunskind nie daar was nie, het eenvoudig beteken dat ons nie die TV se afstandbeheer kon werk nie. Selfs ondersteuning van die hotelpersoneel kon ons nie lank genoeg opvoed om te onthou, nadat ons dit afgeskakel het, hoe om die verdekselse ding weer aan die gang te kry nie. Wat nog te sê van soek na daardie belangrike programme wat ons so sorgvuldig vooraf gekies het!

Saterdagmiddag vòòr vieruur was ons terug by die huis, betyds vir die rugby...

Dit is maar ’n enkele voorbeeld van my mislukte stryd met moderne tegnologie en veral met die sogenaamde GEBRUIKERSVRIENDELIKE simbole wat sowel die kern as die vernaamste kenmerk van hierdie tegnologie is.

Een van die algemeenste simbole-sisteme is die gebruik van kleure. Ek verstaan darem nou al wat die rooi en blou kolletjies op krane beteken – behalwe in dié gevalle waar die loodgieter dit nie aanvanklik verstaan het nie.

Maar kyk net ’n slaggie na ’n alledaagse gebruiksartikel soos die DStv se afstandbeheer. Daar is vier gekleurde knoppies: rooi, blou, geel en groen. Probeer en tref het my oortuig dat hierdie kleure geen verband het met warm/koud of selfs hard/sag nie. Dus, wat is die betekenis daarvan?

Meer nog: hoe moet ek weet, as ek een van hulle druk, dat die TV nie die gees sal gee nie? Want dit is so min of meer wat gebeur met sommige van die ander gebruikersvriendelike knoppies.

Op dieselfde afstandbeheer is daar ’n ▅-knoppie met twee kleiner blokkies binne-in. Dit beteken nie iets vir my nie en derhalwe ignoreer ek dit. Maar eendag het my rumatiekvinger hom per ongeluk raakgedruk en summier het die skerm in grys en wit strepe verander. ’n Noodoproep na Seunskind was al wat die situasie kon red.

Soos ek hier sit en skryf, is daar op die sleutelbord van my rekenaar die volgende simbole: ¥ © ‡.

Om wat mee te maak?! Selfs die simbole wat in meer bekende taalvorme op die sleutelbord verskyn is vir my Grieks. Wat beteken: Fn, SCR lk, PrtSc, SysRQ, Alt Gr?

Vir al daardie dele van die sogenaamde vriendelike sleutelbord sê ek eenvoudig – BaJ Dki, ma NeDki.

In elke dag se doen en late word ons gedurig gekonfronteer met wonderlike (wonderbaarlike) simbole. Kyk maar na die gebruiksopdragte wat aan ons gegee word deur middel van simbole op die huis-alarmstelsels, die mikrogolfoond, ys-en vrieskaste, wasmasjiene, die motorradio, haardroër en selfs die sleutels van moderne voertuie.

Ek het tot die gevolgtrekking gekom dat ons hier met ’n wêreldwye komplot te doen het. Êrens in ’n donker hoek of kamer sit ’n mens met ’n besondere vierkantige kop. Wie hom (dit kan beslis nie ’n “haar” wees nie) die werkopdrag gegee het en wat die duistere motief agter sy aanstelling is, is onseker. Sy taak is om simbole uit te dink wat spesifiek geen logiese verband het met dit wat dit veronderstel is om te verteenwoordig nie. Verder moet die simbole alle erkende reëls van normale simboliekvorming en -gebruik ignoreer. En uiteindelik moet die simbole daarop gemik wees om die man in die straat se eiewaarde tot in die grond toe te verlaag.

Tot hiertoe en nie verder nie. Nou sê ek: “Weg met sogenaamde gebruiksvriendelike simbole, praat met my in ’n verstaanbare alledaagse gemeenskaplike taal.”

– Gasskrywer

– [email protected]

* Rubrieke, meningstukke, briewe en SMS’e deur lesers en meningvormers weerspieël nie noodwendig die siening van Republikein of Namibia Media Holdings (NMH) nie. As mediahuis onderskryf NMH die etiese kode vir Namibiese media, soos toegepas deur die Media-ombudsman.