Die mag van die tong
SMN – 30 jaar gelede
Party dae voel ’n mens ook soos Rona Rupert en kan jy ook soos sy sê: “Woorde is soos wors.”
Of soos ’n bekende filosoof: “It never rains, but it pours.”
Daagliks gly miljuisende woorde by duisende monde uit wat duisende mense se lewens beïnvloed sonder dat ’n mens dit eens agterkom.
As die mensdom net kan besef dat woorde ’n baie magtige wapen is en dit met meer versigtigheid kan gebruik, sal ons ou aarde dalk ’n beter plek wees.
Ons praat so maklik oor soveel dinge – dikwels sonder om te dink aan die implikasies daarvan.
En so dikwels word woorde negatief aangewend en sprei sieklike negatiwiteit soos ’n veldbrand deur ons gemeenskap.
Mense is dikwels so onentoesiasties oor die lewe dat mens soms wonder of hulle ooit enigiets kan gentet.
Hoe dikwels hoor ons nie “ek weet nie meer nie. . .” of “waar sal dit nog alles eindig?”
Dat één woord ’n algehele gesindheidsverandering kan meebring, was nog altyd vir my een van die wonders van die lewe – die eenvoudiges soos “dankie” en “asseblief”. Dis “magic words”.
Maar ons kyk so dikwels terug na die verlede dat ons nie eens agterkom dat ons oor ’n paar klippe in die toekoms gaan val nie. Miskien sal dit help as ons onsself toespits op wat voorlê en ophou om oor ons skouers te kyk.
En so vergeet ons die “magic words” en aanvaar dinge sommer as vanselfsprekend.
So dikwels begin ons sinne met “EK. . .” dat dit ons heel doof en blind maak vir enigiemand anders se klagtes of probleme.
As mense net tot die besef wil kom dat deur ander te prys hulle dalk die werk wat JY doen, sal raaksien. Miskien moet ons meer gee, maar onvoorwaardelik gee, en minder vra. Dan sal almal meer positief teenoor mekaar voel en sal positiwiteit die stryd wen.
Dit is goed om te gee wanneer jy gevra word, maar dit is nog beter om ongevraag te gee – omdat jy begryp.
Dis goed as ’n mens van jou besittings gee, maar dis eers wanneer ’n mens van jouself gee, dat jy waarlik gee.
Juis daarom is dit so belangrik dat ons onsself moet wees en nie voorgee nie. En dat ons nooit iets as vanselfsprekend sal aanvaar nie, maar altyd ons sinne met die “magic words” sal begin. Dankie. . . – 14 Junie 1994
Of soos ’n bekende filosoof: “It never rains, but it pours.”
Daagliks gly miljuisende woorde by duisende monde uit wat duisende mense se lewens beïnvloed sonder dat ’n mens dit eens agterkom.
As die mensdom net kan besef dat woorde ’n baie magtige wapen is en dit met meer versigtigheid kan gebruik, sal ons ou aarde dalk ’n beter plek wees.
Ons praat so maklik oor soveel dinge – dikwels sonder om te dink aan die implikasies daarvan.
En so dikwels word woorde negatief aangewend en sprei sieklike negatiwiteit soos ’n veldbrand deur ons gemeenskap.
Mense is dikwels so onentoesiasties oor die lewe dat mens soms wonder of hulle ooit enigiets kan gentet.
Hoe dikwels hoor ons nie “ek weet nie meer nie. . .” of “waar sal dit nog alles eindig?”
Dat één woord ’n algehele gesindheidsverandering kan meebring, was nog altyd vir my een van die wonders van die lewe – die eenvoudiges soos “dankie” en “asseblief”. Dis “magic words”.
Maar ons kyk so dikwels terug na die verlede dat ons nie eens agterkom dat ons oor ’n paar klippe in die toekoms gaan val nie. Miskien sal dit help as ons onsself toespits op wat voorlê en ophou om oor ons skouers te kyk.
En so vergeet ons die “magic words” en aanvaar dinge sommer as vanselfsprekend.
So dikwels begin ons sinne met “EK. . .” dat dit ons heel doof en blind maak vir enigiemand anders se klagtes of probleme.
As mense net tot die besef wil kom dat deur ander te prys hulle dalk die werk wat JY doen, sal raaksien. Miskien moet ons meer gee, maar onvoorwaardelik gee, en minder vra. Dan sal almal meer positief teenoor mekaar voel en sal positiwiteit die stryd wen.
Dit is goed om te gee wanneer jy gevra word, maar dit is nog beter om ongevraag te gee – omdat jy begryp.
Dis goed as ’n mens van jou besittings gee, maar dis eers wanneer ’n mens van jouself gee, dat jy waarlik gee.
Juis daarom is dit so belangrik dat ons onsself moet wees en nie voorgee nie. En dat ons nooit iets as vanselfsprekend sal aanvaar nie, maar altyd ons sinne met die “magic words” sal begin. Dankie. . . – 14 Junie 1994
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie