Ek sê maar net - Wiesie Kotzé

Wiesie Kotzé ([email protected])



Belê jou tyd in dinge van waarde



In ‘n lang, stadige bankry sit ek en dink oor die vakansie wat verby is. Die oggend van die

lang rit na Suid-Afrika het ons om 02:00 opgestaan en die laaste items in die

motor gepak. En toe eers die kombuis netjies gemaak. Netheid is my man se sterk punt en

ek het intussen al geleer dat my lewe beter is wanneer ek met daardie behoefte van hom

saamwerk.

Die 16-uurlange rit soontoe was sonder enige noemenswaardige insidente. Daar gekom het

ons tyd met familie deurgebring, gerus, ‘n uitstappie of twee onderneem. Het ek al genoem

dat ons gerus en nog gerus het?

Oppad terug het ons saam met dieselfde groep Namibiërs telkens die grensoorgang getref.

Teen die tyd dat ons Namibië naby Gobabis ingery het, het die klomp medereisigers al soos

familie gevoel. Daar in die ry by die grensoorgang raak ons aan die gesels met die een

gesin van Otjiwarongo. Hulle het van Bela-Bela af weggetrek daardie oggend en was van

plan om deur te ry tot by die huis. Hierdie gesprek het omstreeks 17:00 dag plaasgevind.

En óns het gedink ons is moeg en ry ver! Bygesê, die paartjie was aansienlik jonger as

ek en my man gewees, maar nou ja, ‘n bietjie perspektief in die lewe is goud werd. Later

het ek gaan loer – volgens Google Maps is so ‘n uitstappie soos dié wat hulle onderneem

het om en by 18 ure lank.

Ons het die lang pad aangedurf om gedurende die feestyd by ons familie te mag deurbring.

Ek glo die gesin van Otjiwarongo het dieselfde gedoen.

Terug by die huis het ons die aand om 19:30 die huis ingestap – met ‘n skonerige kombuis

en baie bagasie om uit te laai. Soos die tyd wat ons en die Otjiwarongo-gesin geneem het

om Kerstyd by hul familie te wees vir ons vreugde gebring het en ‘n belegging was in dit

wat vir ons belangrik is, het die tyd om die kombuis netjies te maak sy eie waarde gehad waarin

ons belê het. Die waarde van die vreugde om ‘n ietwat netjiese huis te mag hê wanneer ons terugkeer.

Vanoggend het ek tot my lag in my Afrikaanse Nuwe Lewende Vertaling Bybel in Titus 2

gelees van bejaarde vrouens wat geleer moet word om nie aan wyn verslaaf te wees nie,

maar ook meestal moet almal geleer word om met selfbeheersing te lewe. Die

selfbeheersing kom en gaan maar by my sommige dae. Maar wat ek in my kop by dit

ingelees het, was dat ons met selfdissipline moet lewe – soos in maak die kombuis skoon

voor jy ver ry. En om nie oordadige drank te gebruik oor die feesseisoen nie, dit het

ook ‘n impak op ‘n mens se entoesiasme vir die lewe.

Ons moet so lewe sodat ons Sy volk kan wees wat net aan Hom behoort, entoesiasties

om die goeie te doen. Die woord ‘entoesiasties’ het ons vasgestel is werklik slegs ‘n

Afrikaanse Nuwe Lewende Vertaling-woord, die ander Afrikaanse vertalings het groter,

swaarder en minder duidelike woorde. Ek moet sê, ek was aansienlik meer

entoesiasties oor die lewe en om iets goeds vir enigiemand anders te doen ná my vakansie

met my familie en die vind van die skoon kombuis met die terugkomslag. Ek kan dus getuig dat

die leefstylvoorstelle in Titus 2 beslis vrug dra wanneer dit toegepas word. Mag julle ‘n geseënde begin van die jaar hê en mag die res daarvan met voorspoed loop. - Gasskrywer