Iets wat jy moet lees
Theresa van Zyl – Dis vandag die laaste dag van Maart 2025. Dis asof hierdie jaar anders is. . . voel jy dit ook?
Die meeste van ons ervaar alreeds ’n oorlading, ’n moegheid wat strek oor liggaam, siel en gemoed. Ons is maar drie maande ver in die nuwe jaar wat ’n paar asemteue gelede begin het en tog het so baie van ons alreeds die Oktober-moeg oor die drumpel van ons bestaan sien stap.
Dit laat my wonder – hoekom? Terwyl my “gedagte-google” bly draai rondom hierdie vraag, beskik ons getroue Hemelse Vader dit só dat ’n WhatsApp in die vroeë oggendure my antwoord bring. Dalk ook jou antwoord. Dit is hoekom ek hierdie baie besondere stuk vandag wil en moet deel met volle erkenning aan die skrywer daarvan en diepe dankbaarheid teenoor die kringloop van omgeemense wat gesorg het dat hierdie boodskap my bereik het en nou ook vir jou.
Geskryf deur Christah Lessing
Ek sit by die vulstasie. Dis ’n maand soos enige ander, en ek besef: iewers gaan ek hierdie maand kort kom. Petrol is nie my enigste probleem nie – alles kort. . . Kos, krag, medies, versekering, my humeur, my geduld. . . álles is op ’n stadium op “empty”. En as ek nou vol maak, raak iets anders leeg. So, hoe kies ek? Waar trek ek die lyn? Wat is prioriteit?
Die joggie steek sy hand uit en vra: “Do you want to pay?” Maar my brein hoor: “Do you want to pray?”
lets in my breek. Ek vat sy hand en begin bid. Vir my leë tenk, ja, maar ook vir almal anders wat hierdie maand moet kies: Vir dié wie se finansies kort is. wie se huwelike op rooi staan, wie se geloof dun gesmeer is soos die laaste bietjie botter op ’n stuk brood. Vir die ou wat sterk moet wees, maar net moeg is.
Hy sê “Amen” saam. Ek kyk hom verbaas aan. Hy glimlag flou.
“My tenk was ook op empty vandag,” sê hy.
Ek ry daar weg en iets in my voel voller.
Hoe lank kan jy op fumes ry? Ons almal probeer. Soveel mense ry op hul laaste fumes, hopend dat hulle nog nét ’n paar kilometer gaan hou voor alles tot stilstand kom. Hoeveel keer het jy al gesê: “Ek is oraait”, terwyl jy eintlik op breekpunt is?
Hoe lank kan jy op ’n emosionele reserwe leef? Op ’n geestelike tekort? Op ’n bankbalans wat skree?
Dis ’n leë tenk wat motors tot stilstand ruk. Nie ’n oorlaaide een nie. Dit is nie die petrol in die kar wat jou laat staan nie, dit is die afwesighed daarvan. Mattheus 11:28 – “Kom na My toe, almal wat vermoeid en belas is, en Ek sal julle rus gee.”
Maar hoe baie van ons ry verby die Een Pomp waar jy regtig kan volmaak? Ons jaag, ons worry, ons brand uit en dan blameer ons God wanneer die enjin vasslaan. Wat is jou go-to pomp? Ek is eerlik: baie keer soek ek my refuel by die verkeerde plekke. Sosiale media vir ’n bietjie aandag, Netflix vir ’n vinnige ontsnapping, ’n glas wyn vir ’n chill oomblik. Maar dáái goed is soos water in ’n petroltenk. Dit voel reg op die oomblik, maar dit vat jou nêrens.
Jeremia 2:13 – “Want my volk het twee verkeerde dinge gedoen: My, die fontein van lewende water, het hulle verlaat om vir hulle reënbakke uit te kap, gebarste reënbakke wat geen water hou nie”
Jy sien, daar is ’n verskil tussen ’n plek wat jou volmaak en ’n plek wat net jou dors les. Wat gebeur as jy nie volmaak nie? Ek ken ’n tannie wat ’n ou Carolla gery het. Daai kar het haar deur dik en dun gedra. Maar sy het nooit betyds petrol ingegooi nie. Sy’t altyd gedink: “Ek sal môre volmaak.” Totdat die enjin een dag permanent sê, “dit is nou klaar!”
Ons harte werk dieselfde. Wanneer jy geestelik leeg is en nie volmaak nie, begin jý die prys betaal. Jou geduld raak kort, jou drome verloor momentum, jou huwelik voel soos ’n besigheidstransaksie, jou kinders kry net ’n moeë weergawe van jou. Jou geloof? Wél, dit begin kraak soos ’n waterbak wat nie meer kan hou nie.
’n Bietjie petrol is nie genoeg nie. Iemand het eenkeer gesê: “You can’t run a full-time calling on a part-time prayer life.” Hoe baie van ons probeer dit? Ons gooi net ’n bietjie geestelike petrol in wanneer ons ’n noodstop móét maak. ’n Goeie kerkdiens nou en dan, ’n vinnige gebed, ’n dagstukkie hier en daar. . . Maar dit is nie genoeg vir die langpad nie.
Dis hoekom Psalm 23 sê: “Hy maak my beker vól.” Nie half nie. Nie net-net nie. VOL.
Wáár maak jý vol? Ek het ’n ou gesien met ’n dieselbakkie wat per ongeluk petrol ingegooi het. Arme man moes sy hele enjin laat leegmaak. Party van ons probeer dieselfde met ons siele – ons gooi goed in waarvoor ons nie gemaak is om op te ry nie. Ons smeer ’n pleister oor ’n oop wond en hoop dit gaan hou.
Maar as jy regtig vol wil wees – siel, gees, emosies – dan moet jy jou kar by die Regte Pomp stop. Maak vol in gebed. Maak vol in die Woord. Maak vol in gemeenskap met mense wat jou groei bevorder. Maak vol by die Een wat nooit leeg raak nie. ’n Vol tenk verander dinge.
Die joggie by die vulstasie het dit verstaan. Hy het nie net fisies ’n volmaak nodig gehad nie – hy het ’n ander tipe top-up gesoek.
Dit laat my dink aan Elia in 1 Konings 19, waar hy onder ’n besembos lê en wens hy was dood. Hy was op empty. Toe stuur God ’n engel met kos en sê: “Staan op en eet, want die pad voor jou is te ver.”
Ons almal het daardie oomblikke wanneer die pad voor ons te ver voel. Maar God sê: “Ek sal jou volmaak vir wat voorlê.”
*Here, U weet waar ek leeg is. U ken die areas in my lewe waar ek op my laaste fumes ry. Ek het lankal besef dat my eie pogings nie genoeg is nie, en dat ek nie vol kan wees sonder U nie. Help my om my tenk by die regte plek te vol – by U, die fontein van lewende water. En Here, terwyl U my volmaak, help my om dit oor te dra na ander. Want daar is ook nét soveel leë tenks daar buite. Gebruik my, Here, om iemand anders se empty na full te verander. Dankie Jesus. Amen.
As jy by God volmaak, ry jy verder as wat jy ooit gedink het jy kan.
– Gasskrywer
– [email protected]
Die meeste van ons ervaar alreeds ’n oorlading, ’n moegheid wat strek oor liggaam, siel en gemoed. Ons is maar drie maande ver in die nuwe jaar wat ’n paar asemteue gelede begin het en tog het so baie van ons alreeds die Oktober-moeg oor die drumpel van ons bestaan sien stap.
Dit laat my wonder – hoekom? Terwyl my “gedagte-google” bly draai rondom hierdie vraag, beskik ons getroue Hemelse Vader dit só dat ’n WhatsApp in die vroeë oggendure my antwoord bring. Dalk ook jou antwoord. Dit is hoekom ek hierdie baie besondere stuk vandag wil en moet deel met volle erkenning aan die skrywer daarvan en diepe dankbaarheid teenoor die kringloop van omgeemense wat gesorg het dat hierdie boodskap my bereik het en nou ook vir jou.
Geskryf deur Christah Lessing
Ek sit by die vulstasie. Dis ’n maand soos enige ander, en ek besef: iewers gaan ek hierdie maand kort kom. Petrol is nie my enigste probleem nie – alles kort. . . Kos, krag, medies, versekering, my humeur, my geduld. . . álles is op ’n stadium op “empty”. En as ek nou vol maak, raak iets anders leeg. So, hoe kies ek? Waar trek ek die lyn? Wat is prioriteit?
Die joggie steek sy hand uit en vra: “Do you want to pay?” Maar my brein hoor: “Do you want to pray?”
lets in my breek. Ek vat sy hand en begin bid. Vir my leë tenk, ja, maar ook vir almal anders wat hierdie maand moet kies: Vir dié wie se finansies kort is. wie se huwelike op rooi staan, wie se geloof dun gesmeer is soos die laaste bietjie botter op ’n stuk brood. Vir die ou wat sterk moet wees, maar net moeg is.
Hy sê “Amen” saam. Ek kyk hom verbaas aan. Hy glimlag flou.
“My tenk was ook op empty vandag,” sê hy.
Ek ry daar weg en iets in my voel voller.
Hoe lank kan jy op fumes ry? Ons almal probeer. Soveel mense ry op hul laaste fumes, hopend dat hulle nog nét ’n paar kilometer gaan hou voor alles tot stilstand kom. Hoeveel keer het jy al gesê: “Ek is oraait”, terwyl jy eintlik op breekpunt is?
Hoe lank kan jy op ’n emosionele reserwe leef? Op ’n geestelike tekort? Op ’n bankbalans wat skree?
Dis ’n leë tenk wat motors tot stilstand ruk. Nie ’n oorlaaide een nie. Dit is nie die petrol in die kar wat jou laat staan nie, dit is die afwesighed daarvan. Mattheus 11:28 – “Kom na My toe, almal wat vermoeid en belas is, en Ek sal julle rus gee.”
Maar hoe baie van ons ry verby die Een Pomp waar jy regtig kan volmaak? Ons jaag, ons worry, ons brand uit en dan blameer ons God wanneer die enjin vasslaan. Wat is jou go-to pomp? Ek is eerlik: baie keer soek ek my refuel by die verkeerde plekke. Sosiale media vir ’n bietjie aandag, Netflix vir ’n vinnige ontsnapping, ’n glas wyn vir ’n chill oomblik. Maar dáái goed is soos water in ’n petroltenk. Dit voel reg op die oomblik, maar dit vat jou nêrens.
Jeremia 2:13 – “Want my volk het twee verkeerde dinge gedoen: My, die fontein van lewende water, het hulle verlaat om vir hulle reënbakke uit te kap, gebarste reënbakke wat geen water hou nie”
Jy sien, daar is ’n verskil tussen ’n plek wat jou volmaak en ’n plek wat net jou dors les. Wat gebeur as jy nie volmaak nie? Ek ken ’n tannie wat ’n ou Carolla gery het. Daai kar het haar deur dik en dun gedra. Maar sy het nooit betyds petrol ingegooi nie. Sy’t altyd gedink: “Ek sal môre volmaak.” Totdat die enjin een dag permanent sê, “dit is nou klaar!”
Ons harte werk dieselfde. Wanneer jy geestelik leeg is en nie volmaak nie, begin jý die prys betaal. Jou geduld raak kort, jou drome verloor momentum, jou huwelik voel soos ’n besigheidstransaksie, jou kinders kry net ’n moeë weergawe van jou. Jou geloof? Wél, dit begin kraak soos ’n waterbak wat nie meer kan hou nie.
’n Bietjie petrol is nie genoeg nie. Iemand het eenkeer gesê: “You can’t run a full-time calling on a part-time prayer life.” Hoe baie van ons probeer dit? Ons gooi net ’n bietjie geestelike petrol in wanneer ons ’n noodstop móét maak. ’n Goeie kerkdiens nou en dan, ’n vinnige gebed, ’n dagstukkie hier en daar. . . Maar dit is nie genoeg vir die langpad nie.
Dis hoekom Psalm 23 sê: “Hy maak my beker vól.” Nie half nie. Nie net-net nie. VOL.
Wáár maak jý vol? Ek het ’n ou gesien met ’n dieselbakkie wat per ongeluk petrol ingegooi het. Arme man moes sy hele enjin laat leegmaak. Party van ons probeer dieselfde met ons siele – ons gooi goed in waarvoor ons nie gemaak is om op te ry nie. Ons smeer ’n pleister oor ’n oop wond en hoop dit gaan hou.
Maar as jy regtig vol wil wees – siel, gees, emosies – dan moet jy jou kar by die Regte Pomp stop. Maak vol in gebed. Maak vol in die Woord. Maak vol in gemeenskap met mense wat jou groei bevorder. Maak vol by die Een wat nooit leeg raak nie. ’n Vol tenk verander dinge.
Die joggie by die vulstasie het dit verstaan. Hy het nie net fisies ’n volmaak nodig gehad nie – hy het ’n ander tipe top-up gesoek.
Dit laat my dink aan Elia in 1 Konings 19, waar hy onder ’n besembos lê en wens hy was dood. Hy was op empty. Toe stuur God ’n engel met kos en sê: “Staan op en eet, want die pad voor jou is te ver.”
Ons almal het daardie oomblikke wanneer die pad voor ons te ver voel. Maar God sê: “Ek sal jou volmaak vir wat voorlê.”
*Here, U weet waar ek leeg is. U ken die areas in my lewe waar ek op my laaste fumes ry. Ek het lankal besef dat my eie pogings nie genoeg is nie, en dat ek nie vol kan wees sonder U nie. Help my om my tenk by die regte plek te vol – by U, die fontein van lewende water. En Here, terwyl U my volmaak, help my om dit oor te dra na ander. Want daar is ook nét soveel leë tenks daar buite. Gebruik my, Here, om iemand anders se empty na full te verander. Dankie Jesus. Amen.
As jy by God volmaak, ry jy verder as wat jy ooit gedink het jy kan.
– Gasskrywer
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie