Liewer maar net ekke
Sê maar net 30 jaar gelede
Constant Smit
Hulle sê mos ’n mens mag nie begeer nie, maar om ’n stukkie te droom, sal nou sekerlik tog nie so erg wees nie.
Ek dink nie dit is te verkeerd as jy die dag by die werk ’n bankprobleem het, om te wens jy sit in iemand anders se plek nie.
Daar is party dae wat ek bitterlik graag in baie ander mense se skoene sou wou wees. Dit is nou daardie dae wat alles verkeerd loop: van die drukmasjien wat deur die nag net nie wil saamwerk nie (kollega Johan sê dit is daardie nag wanneer die masjien nie wil luister wat jy vir hom probeer sê nie), tot die koerant laat op straat is. Dan bel die lesers jou om jou te vloek omdat “hul” koerant laat is en die kersie op die koek is as jou baas jou dan begin kwalik neem vir al die foute wat so begin opbou het net omdat ’n blêrrie ding van yster nie wou luister wat jy vir hom gesê het om te doen nie.
Dit is sulke dae wat ek my in talle ander mense se plekke kan indink. Ek dink dit kan net lekker wees. Ek sal nou nie belaglike dinge wens soos dat lady Di dit darem sal like om die stres uit my moeë liggaam te vryf nie of elke keer as ek ’n ou hoesie het, dat sy byderhand sal wees om die salfies aan te smeer nie. Of dat ek die een of ander oliesjeik se plek kan inneem nie – dit is nou daardie ouens wat nie weet waar die einde van hul geld is nie en nog boonop in hul harem so tweehonderd bokke het om die tyd mee kort te maak.
Nee, ons bly sommer by gewone mense. Vat nou daardie Ridder van die Grootpad wat ek verlede week op Swakop raakgeloop het. Sy grootste bekommernis in die lewe is dat daar vanjaar in die vakansietyd nie genoeg vakansiegangers see toe sal kom van wie hy kan bedel nie.’n Mens kan sien die man volg die ekonomie. Die slapte in die ekonomie knou hom ook – minder mense kan bekostig om vakansie te gaan hou en dus is daar minder van wie hy kan bedel. Dus is sy inkomste ook laer. Niks verder worry hom nie. Slaapplek onder die palmbome is tog te lekker en oorskietkos is daar genoeg om te aas. En as jy lus is vir ’n doppie, stap jy dorp se kant toe, bedel ’n stukkie en jy koop ’n ietsie. Wat kan nou lekkerder wees? Jy hoef jou nie te bekommer of jy genoeg geld het vir huur, petrol, huurkope, R200 om vanaand daardie gesofistikeerde bok uit te vat en al daardie aardse goeters nie.
Ek het al so paar keer daaraan gedink dat dit nogal lekker moet wees om ’n bok te wees. Aan die ander kant het ek mos met die jare ook wyser geword en hierdie gedagte uit my kop geskuif.
’n Man dink net ’n bok het ’n lekker lewe as jy sien hoe lekker hulle dit het; ’n ou ryker as jy wat jou bok afvat, op-die-huis-vakansies, uiteet, juwele, blomme en die gewone ou plesier. As ek net dink aan al die harde tye wat ’n man ’n bok al gegee het en nog kan gee, dan koop ek my eie kos, betaal my eie vakansie, koop my eie horlosie, koop my eie struik vir die tuin, maar sorg nie vir my eie plesier nie. En ek sal nog steeds al hierdie goeters vir die bok koop en doen.
Nadat ek nou hierdie stukkie geskryf het, lyk dit mos bra vir my of ek maar liewer moet vat wat ek het. Ek het dit skynbaar nie so erg nie. Amateur-sielkundige Gert (die pienke, nie die rooie nie) het oor my skouer gestaan en loer, terwyl ek hierdie skryfsel op die rekenaar probeer saamflans het, en hy sê môre is ek weer die rustigheid self en dan verlang ek weer na koerantstres waarop ek volgens hom floreer.
– 13 Augustus 1993
Hulle sê mos ’n mens mag nie begeer nie, maar om ’n stukkie te droom, sal nou sekerlik tog nie so erg wees nie.
Ek dink nie dit is te verkeerd as jy die dag by die werk ’n bankprobleem het, om te wens jy sit in iemand anders se plek nie.
Daar is party dae wat ek bitterlik graag in baie ander mense se skoene sou wou wees. Dit is nou daardie dae wat alles verkeerd loop: van die drukmasjien wat deur die nag net nie wil saamwerk nie (kollega Johan sê dit is daardie nag wanneer die masjien nie wil luister wat jy vir hom probeer sê nie), tot die koerant laat op straat is. Dan bel die lesers jou om jou te vloek omdat “hul” koerant laat is en die kersie op die koek is as jou baas jou dan begin kwalik neem vir al die foute wat so begin opbou het net omdat ’n blêrrie ding van yster nie wou luister wat jy vir hom gesê het om te doen nie.
Dit is sulke dae wat ek my in talle ander mense se plekke kan indink. Ek dink dit kan net lekker wees. Ek sal nou nie belaglike dinge wens soos dat lady Di dit darem sal like om die stres uit my moeë liggaam te vryf nie of elke keer as ek ’n ou hoesie het, dat sy byderhand sal wees om die salfies aan te smeer nie. Of dat ek die een of ander oliesjeik se plek kan inneem nie – dit is nou daardie ouens wat nie weet waar die einde van hul geld is nie en nog boonop in hul harem so tweehonderd bokke het om die tyd mee kort te maak.
Nee, ons bly sommer by gewone mense. Vat nou daardie Ridder van die Grootpad wat ek verlede week op Swakop raakgeloop het. Sy grootste bekommernis in die lewe is dat daar vanjaar in die vakansietyd nie genoeg vakansiegangers see toe sal kom van wie hy kan bedel nie.’n Mens kan sien die man volg die ekonomie. Die slapte in die ekonomie knou hom ook – minder mense kan bekostig om vakansie te gaan hou en dus is daar minder van wie hy kan bedel. Dus is sy inkomste ook laer. Niks verder worry hom nie. Slaapplek onder die palmbome is tog te lekker en oorskietkos is daar genoeg om te aas. En as jy lus is vir ’n doppie, stap jy dorp se kant toe, bedel ’n stukkie en jy koop ’n ietsie. Wat kan nou lekkerder wees? Jy hoef jou nie te bekommer of jy genoeg geld het vir huur, petrol, huurkope, R200 om vanaand daardie gesofistikeerde bok uit te vat en al daardie aardse goeters nie.
Ek het al so paar keer daaraan gedink dat dit nogal lekker moet wees om ’n bok te wees. Aan die ander kant het ek mos met die jare ook wyser geword en hierdie gedagte uit my kop geskuif.
’n Man dink net ’n bok het ’n lekker lewe as jy sien hoe lekker hulle dit het; ’n ou ryker as jy wat jou bok afvat, op-die-huis-vakansies, uiteet, juwele, blomme en die gewone ou plesier. As ek net dink aan al die harde tye wat ’n man ’n bok al gegee het en nog kan gee, dan koop ek my eie kos, betaal my eie vakansie, koop my eie horlosie, koop my eie struik vir die tuin, maar sorg nie vir my eie plesier nie. En ek sal nog steeds al hierdie goeters vir die bok koop en doen.
Nadat ek nou hierdie stukkie geskryf het, lyk dit mos bra vir my of ek maar liewer moet vat wat ek het. Ek het dit skynbaar nie so erg nie. Amateur-sielkundige Gert (die pienke, nie die rooie nie) het oor my skouer gestaan en loer, terwyl ek hierdie skryfsel op die rekenaar probeer saamflans het, en hy sê môre is ek weer die rustigheid self en dan verlang ek weer na koerantstres waarop ek volgens hom floreer.
– 13 Augustus 1993
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie