Onderwys – Onderwys en konflik
Ons aandag word tans vasgevang deur konflikte in die Midde-Ooste en Oekraïne.
Israel het besluit dat Hamas vernietig moet word en Poetin sal nie rus voordat Oekraïne nie oorgee nie. Wat ook al die oorsake van die oorloë, die koste sal aan die einde van die dag onberekenbaar wees.
Soldate sterf in die loopgrawe en vroue en kinders in die stede en dorpe. Plekke van veiligheid, soos kerke, moskees, tempels, hospitale, skole en gemeenskapsentra, word nie gespaar nie. Mediese personeel en reddingspanne werk onverpoos om mense te red en verligting te bring, terwyl die lugruim vol vliegtuie met presidente en diplomate is wat op pad is na nog futiele vredespogings.
Aan die ander kant is diegene wat wapens ontwikkel, vervaardig en versprei net so besig. Geld is hulle enigste dryfveer en hulle gee geen duit om vir die lewens wat daai einste wapens gaan neem nie. Hierdie oorloë sal – soos al die ander voor hulle – tot ’n einde kom, maar teen watter koste? En, daar sal vredesooreenkomste wees en die verloorders sal weer aan die kortste end trek!
Maar, die hooftema van hierdie rubriek is onderwys. Hoe raak hierdie konflikte onderwys en meer spesifiek die kinders?
Die joernalis Hanna Arhirova skryf oor die lot wat vroue en kinders in die Oekraïne getref het. Honderde is gewond of dood en meer as 1 500 kinders is wees gelaat. Sy vertel van die Hinkina-gesin wat ongeveer 35 kilometers van die front gewoon het. Die ma is lank voor die uitbreking van die oorlog oorlede terwyl die pa onlangs in ’n aanval dood is. Die kinders, Olha en Andrii, was nou skielik sonder ouers. Die seun het opgemerk: “I want to grow up.” Duisende kinders in Oekraïne het hul ouers, hul tuistes en hul onskuld verloor. ’n Bleek toekoms wag vir hulle.
In Gasa gaan dit nie beter nie! Hamas het ’n verskriklike ding gedoen om Israel aan te val. Hamas het dit uit weerwraak gedoen en geensins gedink hoe dit die Palestyne se lewens sal beïnvloed nie. Een Britse parlementslid het Hamas ’n “nasty organisation” genoem. Maar, die impak van die aanvalle deur Israel is verskriklik; 2 326 vroue en 3 760 kinders is al dood. Duisende kinders is wees terwyl 1,4 miljoen mense in Gasa huis en haard moes verlaat. Baie duidelik is daar groot gebiede in die Gasa en Oekraïne waar geen skoolaktiwiteite moontlik is nie.
Maar, wat van ons in ’n vreedsame Namibië? Gedurende die week het ek groepies kinders raakgeloop met wie ek gesprekke gevoer het. Die eerste groepie van ses het almal al die skool verlaat. Die jongste het die die skool in graad 2 verlaat, terwyl die oudste in graad 9 of 10 besluit het dat hy nou genoeg gehad het. Hulle was vuil en onversorg.
Die tweede groepie het dieselfde storie; almal vuil, onversorg en “dropouts”. Die laaste groepie ook van ses is almal nog in die skool, maar slegs een het nog nie ’n graad herhaal nie.
Ons het wonderlike internasionale onderwyskonvensies onderteken. Ons praat inklusiewe onderwys, onderwys vir almal, leerling-gesentreerde onderwys en gratis basiese onderwys, maar ons sukkel om ’n werkbare strategie op die tafel te sit.
Vir die meeste van daardie kinders wat ek ontmoet het en al uit die skool is, wink ’n leë toekoms. Die ander groepie wat nog in die skool is, ek kan net hoop en bid dat hulle daar sal bly en oukei sal wees.
En dit in ’n land waar nie ’n enkele skoot afgevuur word nie en mense nie verplig word om hul huise te verlaat nie.
– [email protected]
* Rubrieke, meningstukke, briewe en SMS’e deur lesers en meningvormers weerspieël nie noodwendig die siening van Republikein of Namibia Media Holdings (NMH) nie. As mediahuis onderskryf NMH die etiese kode vir Namibiese media, soos toegepas deur die Media-ombudsman.
Israel het besluit dat Hamas vernietig moet word en Poetin sal nie rus voordat Oekraïne nie oorgee nie. Wat ook al die oorsake van die oorloë, die koste sal aan die einde van die dag onberekenbaar wees.
Soldate sterf in die loopgrawe en vroue en kinders in die stede en dorpe. Plekke van veiligheid, soos kerke, moskees, tempels, hospitale, skole en gemeenskapsentra, word nie gespaar nie. Mediese personeel en reddingspanne werk onverpoos om mense te red en verligting te bring, terwyl die lugruim vol vliegtuie met presidente en diplomate is wat op pad is na nog futiele vredespogings.
Aan die ander kant is diegene wat wapens ontwikkel, vervaardig en versprei net so besig. Geld is hulle enigste dryfveer en hulle gee geen duit om vir die lewens wat daai einste wapens gaan neem nie. Hierdie oorloë sal – soos al die ander voor hulle – tot ’n einde kom, maar teen watter koste? En, daar sal vredesooreenkomste wees en die verloorders sal weer aan die kortste end trek!
Maar, die hooftema van hierdie rubriek is onderwys. Hoe raak hierdie konflikte onderwys en meer spesifiek die kinders?
Die joernalis Hanna Arhirova skryf oor die lot wat vroue en kinders in die Oekraïne getref het. Honderde is gewond of dood en meer as 1 500 kinders is wees gelaat. Sy vertel van die Hinkina-gesin wat ongeveer 35 kilometers van die front gewoon het. Die ma is lank voor die uitbreking van die oorlog oorlede terwyl die pa onlangs in ’n aanval dood is. Die kinders, Olha en Andrii, was nou skielik sonder ouers. Die seun het opgemerk: “I want to grow up.” Duisende kinders in Oekraïne het hul ouers, hul tuistes en hul onskuld verloor. ’n Bleek toekoms wag vir hulle.
In Gasa gaan dit nie beter nie! Hamas het ’n verskriklike ding gedoen om Israel aan te val. Hamas het dit uit weerwraak gedoen en geensins gedink hoe dit die Palestyne se lewens sal beïnvloed nie. Een Britse parlementslid het Hamas ’n “nasty organisation” genoem. Maar, die impak van die aanvalle deur Israel is verskriklik; 2 326 vroue en 3 760 kinders is al dood. Duisende kinders is wees terwyl 1,4 miljoen mense in Gasa huis en haard moes verlaat. Baie duidelik is daar groot gebiede in die Gasa en Oekraïne waar geen skoolaktiwiteite moontlik is nie.
Maar, wat van ons in ’n vreedsame Namibië? Gedurende die week het ek groepies kinders raakgeloop met wie ek gesprekke gevoer het. Die eerste groepie van ses het almal al die skool verlaat. Die jongste het die die skool in graad 2 verlaat, terwyl die oudste in graad 9 of 10 besluit het dat hy nou genoeg gehad het. Hulle was vuil en onversorg.
Die tweede groepie het dieselfde storie; almal vuil, onversorg en “dropouts”. Die laaste groepie ook van ses is almal nog in die skool, maar slegs een het nog nie ’n graad herhaal nie.
Ons het wonderlike internasionale onderwyskonvensies onderteken. Ons praat inklusiewe onderwys, onderwys vir almal, leerling-gesentreerde onderwys en gratis basiese onderwys, maar ons sukkel om ’n werkbare strategie op die tafel te sit.
Vir die meeste van daardie kinders wat ek ontmoet het en al uit die skool is, wink ’n leë toekoms. Die ander groepie wat nog in die skool is, ek kan net hoop en bid dat hulle daar sal bly en oukei sal wees.
En dit in ’n land waar nie ’n enkele skoot afgevuur word nie en mense nie verplig word om hul huise te verlaat nie.
– [email protected]
* Rubrieke, meningstukke, briewe en SMS’e deur lesers en meningvormers weerspieël nie noodwendig die siening van Republikein of Namibia Media Holdings (NMH) nie. As mediahuis onderskryf NMH die etiese kode vir Namibiese media, soos toegepas deur die Media-ombudsman.
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie