Ons taal

Vir dae lank bly roei en stoei

ek durend met jou:

Jy moet net om die draai bly. . .

en mag gaan visvang

gholfspeel, jag, vleiswerk. . .

sonder dat ek jou bietjie reis weet

maar nou het jy te ver gegaan!

Weggereis en weet ons

jy kom nie terug om

net om die draai te bly nie. . .

Waar jy moes kom plavei

is dit net rou rooigrond –

rou aarde waarin jy oulaas afreis

– tot ewige vrederus –

omdat jy onbereikbaar ver opgereis het.

Ek kyk na die skakelaarraampies in my kombuis

wat jy spierwit geverf het

vir my mooi agtergelaat het

in die teëls waarmee jy

my kombuismure mooigemaak het

die tafeltjie waarop Jan se kers elke dag brand

kunstig geteëlversier –

jóú handewerk

en die kraan buite lek steeds nie meer nie. . .

Ek loop oor my gras

en met ontroerde dankbare hart

bly hoor ek jou:

"Ek wil nie voorbarig wees nie,

maar kan ek môre jou gras vir jou kom sny. . .?

. . .en nou sal jy nooit-ooit weer

"môre my gras híér kom sny nie”

want jy het vertrek

en bly nie meer om die draai nie

En tog bly jy nou orals –

bly jy sonder om ooit weer weg te reis

altyd hier.

Jou doen en wees

ingeskryf in ons harte. . .

en naby Alta

sal jy gedurig in haar praat en sê

"Geliefde, dit gaan baie goed met my en Alma"

[Fanie van Zyl – in memoriam]

Dr. Nicoline Woest

Woordspoor K7

[email protected]