Ons taal
Afrikaans is ’n gevoel van tuis wees en tuiskoms
Vroeër vanjaar moes ek onderhoudsvrae vir LitNet beantwoord. Die een vraag het gelui: Hoekom navorsing in Afrikaans doen?
Ek moes eers ’n rukkie lank daaroor dink, maar sodra ek begin skryf het, het die woorde net gevloei – nes my liefde vir Afrikaans van nog altyd af deur my are vloei.
Afrikaans is my hartstaal. My brood en botter. My primêre belangstellingsveld. Ek is baie lief vir tale en het ook Nederlands, Duits en Engels studeer. Maar daar is net iets aan Afrikaans wat haar nog altyd heel bo aan my navorsingslysie geplaas het. Dis moeilik om presies te kan sê wat daardie “iets” is, want dis eintlik net so divers soos ons geliefde taal self.
Dis die feit dat ek my gedagtes en gevoelens – sonder om te veel daaroor te dink – beskrywend kan verwoord. Dis die sprekers – elk met sy/haar eie dialek, variant, aksent. Dis die beeldspraak wat lesers betower en die poëtiese woordgebruik in liedjies en gedigte. Dis die nuutskeppings wat ons taal gereeld opvrolik. Dis die taal waarin ek liefhet.
Dis ’n gevoel van “tuis wees” en selfs “tuiskoms” wanneer jy vir ’n ruk lank nie jou moedertaal gehoor het nie. Dis ’n klein bietjie van alles, toegedraai in ’n taalliefde waarmee ek net eenvoudig gebore is.
Nicolette Steyn
Afrikaansdosent
Universiteit van Namibië
[email protected]
Ek moes eers ’n rukkie lank daaroor dink, maar sodra ek begin skryf het, het die woorde net gevloei – nes my liefde vir Afrikaans van nog altyd af deur my are vloei.
Afrikaans is my hartstaal. My brood en botter. My primêre belangstellingsveld. Ek is baie lief vir tale en het ook Nederlands, Duits en Engels studeer. Maar daar is net iets aan Afrikaans wat haar nog altyd heel bo aan my navorsingslysie geplaas het. Dis moeilik om presies te kan sê wat daardie “iets” is, want dis eintlik net so divers soos ons geliefde taal self.
Dis die feit dat ek my gedagtes en gevoelens – sonder om te veel daaroor te dink – beskrywend kan verwoord. Dis die sprekers – elk met sy/haar eie dialek, variant, aksent. Dis die beeldspraak wat lesers betower en die poëtiese woordgebruik in liedjies en gedigte. Dis die nuutskeppings wat ons taal gereeld opvrolik. Dis die taal waarin ek liefhet.
Dis ’n gevoel van “tuis wees” en selfs “tuiskoms” wanneer jy vir ’n ruk lank nie jou moedertaal gehoor het nie. Dis ’n klein bietjie van alles, toegedraai in ’n taalliefde waarmee ek net eenvoudig gebore is.
Nicolette Steyn
Afrikaansdosent
Universiteit van Namibië
[email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie