Rugby kry ’n rooikaart

Otis Daniels-Finch – ’n Videogreep waarin ’n rugbyspeler ’n skeidsregter tydens ’n premierligawedstryd op Grootfontein stormloop, is wyd op sosiale media versprei.

Die wedstryd het omstrede geëindig en sowat vier minute vroeg. Die skeidsregter het ’n geelkaart aan die skrumskakel van Grootfontein uitgereik omdat hy teruggepraat het ná ’n strafdoel wat teen die tuisspan toegeken is. Dit terwyl hulle sterk op die aanval was op soek na ’n wendrie.

Die regtervleuel en broer van die skrumskakel het toe die skeidsregter geplettervat en toe hy weer op sy voete kom, het hy ’n rooikaart uitgereik en die wedstryd afgelas.

Die fluitjie was egter reeds geblaas en met al die kommentaar wat gelewer is, kan ek net wonder watter leersame lesse die voorval vir die rugbygemeenskap inhou.

Wat gebeur het, is geen grap nie en moet in ’n ernstige lig beskou word. Niemand is groter as die spel nie. Hoekom sal ’n speler iets so drasties doen? Hulle sê mos elke saak het drie kante. Joune, myne en dan die waarheid.

Ons skeidsregters is onlangs van kop tot tone in splinternuwe drag toegerus. Daar is ook aangekondig dat die manne met fluitjies reeds vergoeding ontvang vir die premierligawedstryde wat hulle behartig.

Dit skep groot verwagtinge by die rugbygemeenskap wat daarop aandring en wil hê wedstryde moet op ’n neutrale manier deur die beamptes op die veld hanteer word.

Van een ding is ek seker. Elke ondersteuner wil hê sy span moet wen. Die spanne moet hulle egter op die veld bewys en dit is die skeidregter se taak om toe te sien dat die reëls toegepas word en in oorleg met vasgestelde wêreldrugby-riglyne.

Ek twyfel nie daaraan dat ons manne met fluitjies hoogs bekwaam is met betrekking tot die reëls nie, hoewel die toepassing daarvan en ook fisieke fiksheid soms luidkeels bevraagteken word. Tog is hulle mense en mense maak foute.

Die reëls verander ook teen ’n skrikwekkende spoed en ek sal graag wil weet wat gedoen word om ons skeidsregters en spelers met die nodige kennis toe te rus.

Ek verstaan ​​dat daar soms foute insluip. Selfs die Engelse Premierliga-sokker met sy vele professionele skeidsregters en die video-skeidsregter (VAR)-stelsel stamp soms koppe en laat die tonge behoorlik klap en humeure opvlam met teenstrydige onkantbeslissings en omstrede strafdoeltoekennings of -ontkennings.

Ek wil ook sê sedert NMH wedstryde aanlyn op sosiale media en NTV begin uitsaai het, het dinge met verloop van tyd merkbaar op ons speelvelde verander.

In wedstryde wat regstreeks uitgesaai word, is daar beduidend minder vuilspel, vuishoue en spelers wat vloek.

Wedstrydbeamptes het hulle ook goed van hultaak gekwyt en die skare het geleer om hulle te gedra. Van die wedstrydopnames het ook gesorg dat ’n paar rooikaarte teruggetrek kon word. Alles pluspunte vir die groei van rugby.

Dit sê vir my al wat ons nou op eie bodem kortkom is die “kyk-weer-opsie” vir wedstryde. Maar tot dan het rugbybeamptes, -spelers en -toeskouers nog ’n lang pad om te loop na opregtheid by rugbyvelde in die “land van die dapperes”. – [email protected]

* Rubrieke, meningstukke, briewe en SMS’e deur lesers en meningvormers weerspieël nie noodwendig die siening van Republikein of Namibia Media Holdings (NMH) nie. As mediahuis onderskryf NMH die etiese kode vir Namibiese media, soos toegepas deur die Media-ombudsman.