Woord van die week - 13 Januarie

spek-en-boontjies (spek-en-boon-tjies) s.nw. (verouderend) Iemand wat net in naam teenwoordig is, maar wat nie ’n wesenlike bydrae lewer nie: Oom het ... soggens vroeg ... na die inrigting gegaan, soms met Marianna as spek-en-boontjies, en eiehandig ’n laan geplant van naby die woonhuis af tot by die meisiestehuis (M.E.R.: Gange, 1944, 189).

In ’n ou bron: Spriggs, ofskoon nou eerste minister, ... was in die Parlement, in vergelyking met die afgetredene, ’n blote nonentiteit. Hy was daar op genade van albei partye — ’n tydelike spek-en-boontjies (J.W.: De Waal, 1928, 229).