Word mense ál leliker?
In ’n wêreld wat toenemend behep is met voorkoms en die strewe na ’n geïdealiseerde weergawe van skoonheid, het die antropoloog en ingenieur Shafi Hassan opslae gemaak met sy gewaagde bewering dat moderne mense in werklikheid leliker as hul voorvaders is.
Alhoewel so ’n bewering aanvanklik omstrede kan lyk, is dit dalk die moeite werd om te probeer verstaan wat hom tot dié hipotese gelei het.
Dit rus op die idee dat ons voorouers, wat in toestande ver verwyder van die geriewe van die moderne lewe geleef het, oor sekere fisiese eienskappe beskik het wat hulle meer aantreklik gemaak het. Hierdie kenmerke, voer hy aan, is mettertyd “afgewater” as gevolg van die veranderende omgewings en lewenstyl van hedendaagse mense. Let wel dat sy teorie nie berus op ’n oppervlakkige evaluering van skoonheid nie, maar eerder op die biologiese en evolusionêre faktore wat ons voorkoms gevorm het.
Een van Hassan se hoofpunte is dat ons voorouers in die algemeen meer aktief was as baie mense vandag. Dit het gelei tot maerder en meer gespierde lywe. Daarteenoor sit meeste mense deesdae heeldag in ’n kantoor en dit, saam met die gerief van moderne tegnologie, het bygedra tot ’n toename in vetsug en ’n afname in algehele fisieke fiksheid.
Boonop beklemtoon Hassan die impak van dieet op ons voorkoms. Ons voorvaders se dieet het hoofsaaklik bestaan uit natuurlike, onverwerkte kosse. Daarteenoor is die moderne dieet dikwels gevul met hoogs verwerkte, suikeragtige en vetterige kosse (mens noem dit gemorskos vir ’n rede) wat lei tot gesondheidskwessies soos vetsug en mieliepit-tande. Hierdie faktore kan weer jou algehele voorkoms beïnvloed, insluitend velkwaliteit, tandgesondheid en liggaamsvorm.
Sy hipotese is egter nie beperk tot die fisiese aspekte van aantreklikheid nie; hy kyk ook na hoe moderne gewoontes en omgewings gelaatstrekke beïnvloed het. Hy wys byvoorbeeld daarop dat ons voorouers dikwels sterker kakebeenlyne, meer prominente wangbene en beter ontwikkelde gesigspiere gehad het as gevolg van die strenger dieet wat hulle gevolg het. Vandag, as gevolg van ’n gebrek aan fisieke aktiwiteite soos om harde kos te kou, het hierdie gelaatstrekke verswak.
Verder raak Hassan aan die effek van gifstowwe in die omgewing op ons voorkoms. Die moderne samelewing word blootgestel aan alle talle vorms van besoedeling, beide in die lug wat ons inasem en die produkte wat ons gebruik. Hierdie gifstowwe kan ons vel, hare en algemene gesondheid beïnvloed, wat moontlik lei tot ’n agteruitgang in ons fisiese aantreklikheid met verloop van tyd.
Terwyl ek persoonlik voel daar steek beslis waarheid in Hassan se teorie, is dit seker belangrik om te onthou dat skoonheid ’n hoogs subjektiewe konsep is. Wat as aantreklik beskou word, kan aansienlik verskil oor kulture en tydperke. Moderne mense heg baie waarde aan diversiteit en inklusiwiteit, wat die definisie van skoonheid verbreed om meer inklusief te wees vir verskeie liggaamstipes, velkleure en gelaatstrekke.
Boonop bied die hedendaagse samelewing verskeie maniere en tegnologieë wat individue in staat stel om hul voorkoms te verbeter. Van grimering tot plastiese chirurgie het mense meer opsies as ooit om hul voorkoms te verander en aan die tipiese skoonheidstandaarde te voldoen.
Wat ek egter voel is ’n belangrike punt, is dat sy mening nie net te doen het met die tradisionele skoonheidstandaard nie. Hy het ’n geldige punt beet oor die impak van ons veranderende omgewings en lewenstyl op ons algemene gesondheid. Die toename in vetsugsyfers, die stilsit-leefstyl en die gemors wat ons deesdae eet, het gelei tot ’n reeks gesondheidskwessies, van hartsiektes tot diabetes.
Die debat oor wat skoonheid is, is subjektief, en ons definisie van aantreklikheid het mettertyd ontwikkel. Eerder as om net op fisiese voorkoms te fokus, moet ons konsentreer op die bevordering van gesonder lewenstyl en gewoontes wat beide ons welstand en ons selfbeeld kan bevoordeel.
Soos die Engelse gesegde sê: “Beauty is in the eye of the beholder.” Maar gesondheid moet vir ons almal ’n prioriteit wees.
– [email protected]
Alhoewel so ’n bewering aanvanklik omstrede kan lyk, is dit dalk die moeite werd om te probeer verstaan wat hom tot dié hipotese gelei het.
Dit rus op die idee dat ons voorouers, wat in toestande ver verwyder van die geriewe van die moderne lewe geleef het, oor sekere fisiese eienskappe beskik het wat hulle meer aantreklik gemaak het. Hierdie kenmerke, voer hy aan, is mettertyd “afgewater” as gevolg van die veranderende omgewings en lewenstyl van hedendaagse mense. Let wel dat sy teorie nie berus op ’n oppervlakkige evaluering van skoonheid nie, maar eerder op die biologiese en evolusionêre faktore wat ons voorkoms gevorm het.
Een van Hassan se hoofpunte is dat ons voorouers in die algemeen meer aktief was as baie mense vandag. Dit het gelei tot maerder en meer gespierde lywe. Daarteenoor sit meeste mense deesdae heeldag in ’n kantoor en dit, saam met die gerief van moderne tegnologie, het bygedra tot ’n toename in vetsug en ’n afname in algehele fisieke fiksheid.
Boonop beklemtoon Hassan die impak van dieet op ons voorkoms. Ons voorvaders se dieet het hoofsaaklik bestaan uit natuurlike, onverwerkte kosse. Daarteenoor is die moderne dieet dikwels gevul met hoogs verwerkte, suikeragtige en vetterige kosse (mens noem dit gemorskos vir ’n rede) wat lei tot gesondheidskwessies soos vetsug en mieliepit-tande. Hierdie faktore kan weer jou algehele voorkoms beïnvloed, insluitend velkwaliteit, tandgesondheid en liggaamsvorm.
Sy hipotese is egter nie beperk tot die fisiese aspekte van aantreklikheid nie; hy kyk ook na hoe moderne gewoontes en omgewings gelaatstrekke beïnvloed het. Hy wys byvoorbeeld daarop dat ons voorouers dikwels sterker kakebeenlyne, meer prominente wangbene en beter ontwikkelde gesigspiere gehad het as gevolg van die strenger dieet wat hulle gevolg het. Vandag, as gevolg van ’n gebrek aan fisieke aktiwiteite soos om harde kos te kou, het hierdie gelaatstrekke verswak.
Verder raak Hassan aan die effek van gifstowwe in die omgewing op ons voorkoms. Die moderne samelewing word blootgestel aan alle talle vorms van besoedeling, beide in die lug wat ons inasem en die produkte wat ons gebruik. Hierdie gifstowwe kan ons vel, hare en algemene gesondheid beïnvloed, wat moontlik lei tot ’n agteruitgang in ons fisiese aantreklikheid met verloop van tyd.
Terwyl ek persoonlik voel daar steek beslis waarheid in Hassan se teorie, is dit seker belangrik om te onthou dat skoonheid ’n hoogs subjektiewe konsep is. Wat as aantreklik beskou word, kan aansienlik verskil oor kulture en tydperke. Moderne mense heg baie waarde aan diversiteit en inklusiwiteit, wat die definisie van skoonheid verbreed om meer inklusief te wees vir verskeie liggaamstipes, velkleure en gelaatstrekke.
Boonop bied die hedendaagse samelewing verskeie maniere en tegnologieë wat individue in staat stel om hul voorkoms te verbeter. Van grimering tot plastiese chirurgie het mense meer opsies as ooit om hul voorkoms te verander en aan die tipiese skoonheidstandaarde te voldoen.
Wat ek egter voel is ’n belangrike punt, is dat sy mening nie net te doen het met die tradisionele skoonheidstandaard nie. Hy het ’n geldige punt beet oor die impak van ons veranderende omgewings en lewenstyl op ons algemene gesondheid. Die toename in vetsugsyfers, die stilsit-leefstyl en die gemors wat ons deesdae eet, het gelei tot ’n reeks gesondheidskwessies, van hartsiektes tot diabetes.
Die debat oor wat skoonheid is, is subjektief, en ons definisie van aantreklikheid het mettertyd ontwikkel. Eerder as om net op fisiese voorkoms te fokus, moet ons konsentreer op die bevordering van gesonder lewenstyl en gewoontes wat beide ons welstand en ons selfbeeld kan bevoordeel.
Soos die Engelse gesegde sê: “Beauty is in the eye of the beholder.” Maar gesondheid moet vir ons almal ’n prioriteit wees.
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie